Jesteśmy poważnie zaniepokojeni i zaniepokojone zapowiedzią likwidacji stanowiska Pełnomocnika Prezydenta Miasta Poznania ds. przeciwdziałania wykluczeniom opisaną przez "Gazetę Wyborczą" ("Była miejska urzędniczka Marta Mazurek z nową pracą u marszałka", poznan.wyborcza.pl, 20 listopada 2018 r.). Nie przekonuje nas tłumaczenie, że dotychczasowa Pełnomocniczka, Marta Mazurek, że będzie zajmowała się polityką równościową na poziomie wojewódzkim. Będzie to działanie fasadowe, jeśli w urzędzie miasta Poznania - i w każdym innym urzędzie miejskim - nie będzie miała swojego odpowiednika w postaci pełnomocnika ds. przeciwdziałania wykluczeniom. Niepokoi nas również brak jasnego określenia wizji tego, jak będzie wyglądać polityka równościowa prowadzona przez miasto. Uważamy to za poważne zagrożenie zarówno dla ciągłości działań podjętych przez Martę Mazurek w poprzedniej kadencji, jak i nowych inicjatyw, które odpowiadałyby na potrzeby i problemy grup zagrożonych wykluczeniem. Grupa Stonewall / poznańskie stowarzyszenie działające na rzecz osób LGBT+

Z Czeczenii uciekli 7 lat temu. Czaborz miał niewiele ponad rok, nie siadał, nie mówił, nie reagował na świat zewnętrzny. Lekarze w Rosji rozkładali ręce i mówili, że taki pozostanie do końca swojego krótkiego życia. Na domiar złego pani Marina dowiedziała się, że bliżej nieznana jej rodzina zamierza zabić jej syna w ramach obyczajowego prawa krwawej zemsty za morderstwo przypisywane członkowi rodziny Czaborza. Według czeczeńskich obyczajów zemsty nie można dokonać na kobiecie ani dziecku, jednak w ogarniętej powojennym bezprawiem Czeczenii wiele się zmieniło – Marina przekonała się o tym na własnej skórze, gdy cudem udało jej się uchronić niespełna rocznego wówczas synka przed porwaniem mścicieli. Spakowała chłopca, uciekli do Polski i złożyli podanie o status uchodźcy. Polscy lekarze polecili specjalistów w Niemczech, którzy w ciągu 10-miesięcznego pobytu zrobili Czaborzowi trzy operacje. Dzięki nim chłopiec zaczął mówić, chodzić i odzyskał częściowo wzrok. Obecnie od trzech lat Czaborz uczy się w warszawskiej szkole, która przygotowała specjalny program pracy z nim. Mówi płynnie w trzech językach – po polsku, po czeczeńsku i po rosyjsku – oraz uczy się angielskiego. Pomaga też w tłumaczeniu na polski swoim starszym kolegom z Czeczenii oraz swojej mamie. Z powiększalnikiem czyta książki po polsku, a z pomocą naszej wolontariuszki Marysi – śmiga na rowerze. Wciąż często choruje i co pewien czas trafia do szpitala. A wieczorami opowiada o tym, że boi się zombi, które mogą nadejść z Rosji do Polski. Pani Marina, mama Czaborza, ze względu na obecną sytuację prawną, nie ma w Polsce prawa do pracy. Wcześniej ciężko pracowała, sprzątając budynki. Chociaż skończyła studia dziennikarskie i ma doświadczenie pracy jako niezależna korespondentka radiowa oraz pracy na poczcie w Czeczenii, tutaj gotowa jest podjąć się każdej pracy, byle samodzielnie utrzymać siebie i Czaborza. Udziela się w szkole chłopca. Ma w Warszawie dużo przyjaciół. Oboje bardzo boją się powrotu do Rosji, gdzie Czaborzowi grozi zemsta rodowa. Dwa razy, w 2011 i w 2014 roku, po otrzymaniu negatywnych decyzji w postępowaniu uchodźczym – Marina decydowała się na powrót do Czeczenii, licząc na to, że zagrożenie już minęło. Na miejscu szybko okazywało się jednak, że życie chłopca wciąż jest w niebezpieczeństwie i że muszą znów uciekać. W czasie krótkich pobytów w Rosji musieli się ukrywać u różnych krewnych i znajomych w Czeczenii i w Inguszetii. Nigdzie nie mogli przebywać dłużej. Czaborz, z powodów bezpieczeństwa, nie mógł pójść do przedszkola. Od 4 lat oboje nie byli w Rosji, a chłopiec zupełnie nie pamięta Czeczenii. Zna ją tylko z opowieści swojej mamy, której zależy na tym, by wzrastał w znajomości i poszanowaniu rodzimych wartości. Wolontariuszce Marysi powiedział, że jest „całkiem czeczeński i całkiem polski”. Nigdy nie uczył się w rosyjskiej szkole, czytać i pisać umie wyłącznie po polsku, a jego szkoła przygotowała program, dzięki któremu chłopiec się rozwija. W Rosji, a tym bardziej w Czeczenii, nie może liczyć na taki program ani na dalszą edukację. Mimo realnego zagrożenia dla życia dziecka w przypadku powrotu do Rosji, rodzinie nie udzielono ochrony międzynarodowej. Niedawno Straż Graniczna wydała decyzję o zobowiązaniu Mariny i Czaborza do powrotu do Rosji, choć spełniają oni wszelkie przesłanki, by uzyskać pobyt ze względów humanitarnych w związku z narażeniem na nieludzkie traktowanie w kraju pochodzenia, a także ze względu na stan zdrowia, wysoki poziom zintegrowania i możliwość uzyskania dostępu do właściwej edukacji Czaborza wyłącznie w Polsce. Bardzo prosimy o rozważenie wszystkich powyższych okoliczności i pozwolenie pani Marinie i Czaborzowi na dalsze życie w Polsce. Zaapeluj do polskich władz, by zezwoliły rodzinie na dalsze życie w Polsce. Podpisz apel, który przekażemy Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców.

Prosimy o pozwolenie siedemnastoletniej Aminie, szesnastoletniej Madinie i ich rodzinie na pozostanie w Polsce. Rodzina obu sióstr uciekła z Tadżykistanu w 2016 r. z powodu prześladowań na tle politycznym, które dotknęły matkę - działaczkę zdelegalizowanej przez tamtejsze władze opozycyjnej Partii Odrodzenia. Dwukrotnie wniosek rodziny o przyznanie statusu uchodźcy spotkał się z odmową. Siostry od samego początku bardzo dobrze odnalazły się w Polsce. Mówią płynnie po polsku i są aktywnymi uczennicami w swoich szkołach. Marzeniem Aminy jest polityka. Uważnie śledzi wszystkie wydarzenia na polskiej scenie politycznej i angażuje się w działania inicjatyw politycznych. Madina zaś chciałaby zostać dziennikarką. Obecnie uczy się w klasie o profilu dziennikarskim, ale aktywnie szuka także innych możliwości nauki zawodu, w tym poprzez bezpośredni kontakt z redakcjami różnych mediów. Obie wiążą swoje nadzieje i marzenia z Polską, która przyjęła ich rodzinę i zapewniła coś, czego wcześniej nie miały: stabilizację, bezpieczeństwo i szansę na rozwój. Nie odbierajmy im tej szansy!

Wzywamy rektora KULu do wszczęcia kroków dyscyplinarnych wobec Przemysława Czarnka, nauczyciela akademickiego w Katedrze Prawa Konstytucyjnego KUL za uwłaczające, poniżające i sprzeczne z zasadami naukowymi publiczne stwierdzenia mające znamiona homofobicznej mowy nienawiści. Prosimy o podpisywanie z afiliacją akademicką.

Dlaczego to ważne? Apelujmy do kandydatów i kandydatek o wsłuchanie się w głos mieszkańców, którzy wskazali przekrój ważnych spraw społecznych, a także o uwzględnienie postulatów, które sprawią, że Białystok będzie - dla wszystkich! - lepszym miejscem do życia. Dla wszystkich!

Mamy nadzieję, że nasze postulaty wskażą kandydatom sprawy społecznie istotne, które mogą przesądzić o decyzjach wyborczych we Wrocławiu. Przede wszystkim liczymy na dyskusję o rozwiązaniach naszych problemów podczas najbliższych czterech lat. Chcemy pokazać politykom, że oprócz zdobywania poparcia warto także słuchać głosu obywateli. Jeżeli zgadzasz się z naszymi pomysłami, pomóż, podpisując nasz apel.

Postulaty dla naszego miasta Katowic zostały wypracowane oparciu o lokalne potrzeby na bazie krajowych priorytetów i wartości ruchu Akcji Demokracji. Dotyczą: ochrony środowiska, sprawiedliwości społecznej, praw człowieka i demokracji. Ich realizacja leży w zakresie odpowiedzialności władz samorządowych. Wskazujemy kandydatom i kandydatkom sprawy społecznie istotne, które mogą przesądzić o decyzjach wyborczych katowiczan i katowiczanek. Przed wyborami mogą zadeklarować się, czy je popierają - czy popierają konkretne działania na rzecz naszego wspólnego dobra. Przede wszystkim liczymy na dyskusję o rozwiązaniach naszych problemów podczas najbliższych czterech lat. Wspólnie możemy pokazać politykom, że oprócz zdobywania poparcia, warto także słuchać głosu obywateli i obywatelek. Jeżeli zgadzasz się z naszymi pomysłami i chcesz ich wprowadzenia w życie w Katowicach, podpisz apel!

Mamy nadzieję, że nasze postulaty pokażą kandydatom sprawy społecznie istotne, które mogą przesądzić o decyzjach wyborczych Lublinian i Lublinianek. Przede wszystkim liczymy na dyskusję o rozwiązaniach naszych problemów podczas najbliższych czterech lat. Chcemy pokazać politykom, że oprócz zdobywania poparcia, warto także słuchać głosu obywateli. Jeżeli zgadzasz się z naszymi pomysłami, pomóż nam, podpisując nasz apel. Skontaktuj się z nami klikając w autora kampanii aby skorzystać z formularza kontaktowego. Zachęcamy do osobistego kontaktu. Jeżeli chcesz wziąć udział w spotkaniu z kandydatami i razem z nami przekonać ich do naszych pomysłów, skontaktuj się z autorem tej kampanii. Podpisując zaznacz, że chcesz zostać z nami w kontakcie. Dla osób, które zgodzą się na przetwarzanie danych do celów tej kampanii, będą rozsyłane informacje o bieżących wynikach naszej pracy oraz całościowe podsumowanie organizowanych przez nas spotkań wyborczych w Lublinie.

Nienawiść rodzi nienawiść. Musimy zrobić wszystko, aby sfera publiczna była wolna od hejtu. Słowa mają moc, a gdy ich nadawca jest państwowy urzędnik to mają tez legitymacje rządu. Politycy i polityczki muszą brać za nie odpowiedzialność. Jeżeli popierasz to że Marsz Równości w Lublinie powinien się odbyć a przestrzeń publiczna powinna być wolna od homofobicznych wypowiedzi ludzi władzy podpisz ten apel!

Mamy nadzieję, że nasze postulaty pokażą kandydatom sprawy społecznie istotne, które mogą przesądzić o decyzjach wyborczych poznaniaków i poznanianek. Przede wszystkim liczymy na dyskusję o rozwiązaniach naszych problemów w najbliższych czterech latach. Chcemy pokazać politykom, że oprócz zdobywania poparcia warto także słuchać głosu obywateli. Jeżeli zgadzasz się z naszymi pomysłami, pomóż nam, podpisując nasz apel. Skontaktuj się z nami pisząc nas na adres: [email protected] lub kliknij w autora kampanii aby skorzystać z formularza kontaktowego. Zachęcamy do osobistego kontaktu. Jeżeli chcesz wziąć udział w spotkaniu z kandydatami i razem z nami przekonać ich do naszych pomysłów, skontaktuj się z autorem tej kampanii. Podpisując zaznacz, że chcesz zostać z nami w kontakcie. Dla osób, które zgodzą się na przetwarzanie danych do celów tej kampanii, będą rozsyłane informacje o bieżących wynikach naszej pracy oraz całościowe podsumowanie organizowanych przez nas spotkań wyborczych w Poznaniu.

Etnofilologia kaszubska powstała w wyniku wieloletnich wysiłków i starań środowisk kaszubskich i jej istnienie jest kluczowe dla interesu społecznego Kaszubów i Pomorzan, bez względu na rentowność utrzymania tego mniejszościowego kierunku. Przede wszystkim jednak zamknięcie kierunku godzi w podstawowe prawa człowieka do edukacji w swoim języku ojczystym na równi z innymi. Nie godzimy się na politykę dyskryminacyjną wobec Kaszubów.

Skargę o cofnięcie pozwolenia dla gazociągu Fundacja ClientEarth Prawnicy dla Ziemi złożyła już w szwedzkim sądzie. Musi jednak wykazać, że jej działania przeciwko Nord Stream 2 mają poparcie mieszkańców Polski. Takie wymagania stawia przed organizacjami społecznymi szwedzkie prawo.