Zebrano 500 podpisów
Do: Ministerstwo Edukacji Narodowej
Bezpieczny powrót do szkoły - wariant D dla edukacji
Postulujemy wprowadzenie zmian w ustawie Prawo Oświatowe oraz w rozporządzeniu o ramowych planach nauczania.
Naszym celem jest stworzenie dodatkowej możliwości w zakresie organizacji pracy szkoły. Zmiana ta będzie miała wpływ na podniesienie poziomu bezpieczeństwa społecznego. Wariant D - czyli umożliwienie realizacji edukacji w formie edukacji hybrydowej opartej na tzw. "Bańkach szkolnych" będzie możliwy po wprowadzeniu następujących zmian:
1. Dopisanie pkt. 6 do paragrafu 4.1 w rozporządzeniu o ramowych planach nauczania, w brzmieniu:
Art. 4.1.6
Dyrektor szkoły może wprowadzić realizowanie edukacji metodą projektu dla całej szkoły lub wybranych klas. W takiej sytuacji zajęcia nie są prowadzone z podziałem na poszczególne lekcje z przerwami, lecz podstawa programowa realizowana jest metodą projektu edukacyjnego.
2. Zmiana brzmienia paragrafu 4.2 rozporządzenia o ramowych planach nauczania.
Art. 4.2
Obowiązkowe zajęcia edukacyjne z zakresu kształcenia ogólnego mogą tworzyć blok międzyprzedmiotowy lub być realizowane metodą projektu. Możliwe jest zintegrowane nauczanie treści i umiejętności z różnych dziedzin wiedzy, realizowane w toku jednolitych zajęć edukacyjnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji celów kształcenia i treści nauczania wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz zachowania łącznego wymiaru godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych na danym etapie edukacyjnym.
3. Wykreślenie słowa „poszczególnych” w art. 14.3.2 Ustawy Prawo oświatowe:
Art. 14.1.3
Szkołą niepubliczną niebędącą szkołą artystyczną jest szkoła, która:
2) realizuje obowiązkowe zajęcia edukacyjne w okresie nie krótszym oraz w wymiarze nie niższym niż łączny wymiar obowiązkowych zajęć edukacyjnych określony w ramowym planie nauczania szkoły publicznej danego typu.
Dwie pierwsze zmiany umożliwiają zastosowanie postulowanego wariantu D w szkołach publicznych, zmiana trzecia otwiera tę ścieżkę dla placówek niepublicznych.
Naszym celem jest stworzenie dodatkowej możliwości w zakresie organizacji pracy szkoły. Zmiana ta będzie miała wpływ na podniesienie poziomu bezpieczeństwa społecznego. Wariant D - czyli umożliwienie realizacji edukacji w formie edukacji hybrydowej opartej na tzw. "Bańkach szkolnych" będzie możliwy po wprowadzeniu następujących zmian:
1. Dopisanie pkt. 6 do paragrafu 4.1 w rozporządzeniu o ramowych planach nauczania, w brzmieniu:
Art. 4.1.6
Dyrektor szkoły może wprowadzić realizowanie edukacji metodą projektu dla całej szkoły lub wybranych klas. W takiej sytuacji zajęcia nie są prowadzone z podziałem na poszczególne lekcje z przerwami, lecz podstawa programowa realizowana jest metodą projektu edukacyjnego.
2. Zmiana brzmienia paragrafu 4.2 rozporządzenia o ramowych planach nauczania.
Art. 4.2
Obowiązkowe zajęcia edukacyjne z zakresu kształcenia ogólnego mogą tworzyć blok międzyprzedmiotowy lub być realizowane metodą projektu. Możliwe jest zintegrowane nauczanie treści i umiejętności z różnych dziedzin wiedzy, realizowane w toku jednolitych zajęć edukacyjnych, pod warunkiem zapewnienia realizacji celów kształcenia i treści nauczania wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz zachowania łącznego wymiaru godzin obowiązkowych zajęć edukacyjnych na danym etapie edukacyjnym.
3. Wykreślenie słowa „poszczególnych” w art. 14.3.2 Ustawy Prawo oświatowe:
Art. 14.1.3
Szkołą niepubliczną niebędącą szkołą artystyczną jest szkoła, która:
2) realizuje obowiązkowe zajęcia edukacyjne w okresie nie krótszym oraz w wymiarze nie niższym niż łączny wymiar obowiązkowych zajęć edukacyjnych określony w ramowym planie nauczania szkoły publicznej danego typu.
Dwie pierwsze zmiany umożliwiają zastosowanie postulowanego wariantu D w szkołach publicznych, zmiana trzecia otwiera tę ścieżkę dla placówek niepublicznych.
Dlaczego ta sprawa jest ważna?
Naszym marzeniem jest stworzenie odważnym dyrektorom i nauczycielom możliwości wprowadzania zmian organizacyjnych w ich szkołach.
Chcielibyśmy umożliwić taki rodzaj edukacji, w którym jeden/dwoje nauczycieli prowadzi edukację z daną grupą uczniów przez cały rok. Nauczyciele innych specjalności pełnią funkcje konsultacyjne/wspierające i kontaktują się z tą grupą jedynie w formie zdalnej (zależnie od potrzeb uczniów).
Edukacja jest oparta po pierwsze na prowadzeniu procesu grupowego, czyli tego, czego nam wszystkim w okresie pandemii tak bardzo brakowało. Nauczyciel/e pozostający w dłuższym kontakcie z uczniami ma czas na poznanie dzieci, ich rodziców i na budowanie z nimi relacji. Może poświęcić czas realizacji celów edukacyjnych określonych w preambule do podstawy programowej, która jest spójna dla wszystkich przedmiotów szkolnych.
Treści dla poszczególnych przedmiotów uczniowie realizują metodami projektów interdyscyplinarnych oraz korzystając z narzędzi pracy zdalnej (takich jak np. Khan Academy). Rolą nauczyciela jest w tym przypadku wspieranie dzieci w zakresie rozwoju kompetencji uczenia się, stawiania sobie celów, monitorowania własnej pracy i postępów.
Taka forma edukacji sprawia, że nauczyciel przestaje skupiać się na przekazywaniu uczniom wiedzy. Nauczyciel staje się osobą, która wspiera uczniów w samodzielnym poszukiwaniu, odkrywaniu i kreatywnym rozwiązywaniu problemów.
Obecne zapisy ustawy prawo oświatowe i rozporządzenia ramowe plany nauczania ograniczają możliwość takiej organizacji pracy szkoły. Wynika z nich, że dyrektor na koniec okresu kształcenia musi się rozliczyć z konkretnej liczby godzin każdego przedmiotu, które były realizowane z każdą klasą.
Dopuszczalna obecnie forma organizacji pracy szkoły zakłada, że każda klasa musi każdego tygodnia spotykać się nawet z kilkunastoma różnymi nauczycielami, a nauczyciele mają kontakt z kilkunastoma klasami (nawet 600 osób) w różnych szkołach. Rodzi to potrzebę wprowadzenia karkołomnych reżimów sanitarnych, które z jednej strony są nierealne do utrzymania, a z drugiej mają niekorzystny wpływ na budowanie relacji w grupie rówieśniczej oraz pomiędzy uczniami i nauczycielem.
Koalicja #MisjaWrzesień
Chcielibyśmy umożliwić taki rodzaj edukacji, w którym jeden/dwoje nauczycieli prowadzi edukację z daną grupą uczniów przez cały rok. Nauczyciele innych specjalności pełnią funkcje konsultacyjne/wspierające i kontaktują się z tą grupą jedynie w formie zdalnej (zależnie od potrzeb uczniów).
Edukacja jest oparta po pierwsze na prowadzeniu procesu grupowego, czyli tego, czego nam wszystkim w okresie pandemii tak bardzo brakowało. Nauczyciel/e pozostający w dłuższym kontakcie z uczniami ma czas na poznanie dzieci, ich rodziców i na budowanie z nimi relacji. Może poświęcić czas realizacji celów edukacyjnych określonych w preambule do podstawy programowej, która jest spójna dla wszystkich przedmiotów szkolnych.
Treści dla poszczególnych przedmiotów uczniowie realizują metodami projektów interdyscyplinarnych oraz korzystając z narzędzi pracy zdalnej (takich jak np. Khan Academy). Rolą nauczyciela jest w tym przypadku wspieranie dzieci w zakresie rozwoju kompetencji uczenia się, stawiania sobie celów, monitorowania własnej pracy i postępów.
Taka forma edukacji sprawia, że nauczyciel przestaje skupiać się na przekazywaniu uczniom wiedzy. Nauczyciel staje się osobą, która wspiera uczniów w samodzielnym poszukiwaniu, odkrywaniu i kreatywnym rozwiązywaniu problemów.
Obecne zapisy ustawy prawo oświatowe i rozporządzenia ramowe plany nauczania ograniczają możliwość takiej organizacji pracy szkoły. Wynika z nich, że dyrektor na koniec okresu kształcenia musi się rozliczyć z konkretnej liczby godzin każdego przedmiotu, które były realizowane z każdą klasą.
Dopuszczalna obecnie forma organizacji pracy szkoły zakłada, że każda klasa musi każdego tygodnia spotykać się nawet z kilkunastoma różnymi nauczycielami, a nauczyciele mają kontakt z kilkunastoma klasami (nawet 600 osób) w różnych szkołach. Rodzi to potrzebę wprowadzenia karkołomnych reżimów sanitarnych, które z jednej strony są nierealne do utrzymania, a z drugiej mają niekorzystny wpływ na budowanie relacji w grupie rówieśniczej oraz pomiędzy uczniami i nauczycielem.
Koalicja #MisjaWrzesień