Petycja w sprawie zachowania tradycyjnego wzoru cyfr taborowych na warszawskich tramwajach

 PETYCJA

 

My, niżej podpisani, chcielibyśmy wyrazić nasz sprzeciw wobec wprowadzenia nowego wzoru czcionki cyfr taborowych w miejsce stosowanego dotychczas historycznego kroju, który w praktycznie niezmienionej formie był stosowany już przed II wojną światową, stając się tym samym pewnego rodzaju tradycją i znakiem rozpoznawczym warszawskiej komunikacji miejskiej (zwłaszcza tramwajów). O ile sam fakt unowocześniania komunikacji miejskiej jest jak najbardziej wskazany i pożądany, o tyle z pewnością nie musi być to przeszkodą do kultywowania pewnych tradycji.

W przypadku tramwajów do dziś na większości wagonów można spotkać cyfry, których wzór praktycznie nie zmienił się przez ostatnie kilkadziesiąt lat (z archiwalnych zdjęć wynika, że w obecnej postaci, tj. z cieniami, był stosowany już w latach 30. XX w., natomiast sam kształt cyfr, w szczególności charakterystyczna „zamknięta” dwójka, był w użyciu jeszcze w ostatnich latach eksploatacji tramwajów konnych, a od 1908 roku na elektrycznych). Przez lata zdarzały się oczywiście różne przypadki, gdy niektóre tramwaje otrzymywały zupełnie inne wzory numerów taborowych, jednak zawsze dotyczyło to tylko pewnej części pojazdów, tym samym w skali całego taboru nieustannie występowała ciągłość stosowania wspomnianego wcześniej tradycyjnego wzoru (tym samym fakt ten może być również z powodzeniem wykorzystany do szeroko pojętych celów promocyjnych, jako przykład dbania o historię komunikacji miejskiej, a poniekąd także i miasta).

Wszystko diametralnie zmieniło się w ostatnim czasie, gdy postanowiono wprowadzić całkiem nową czcionkę o nazwie Frutiger, która w założeniu miała stać się standardem praktycznie we wszystkich oznaczeniach w komunikacji miejskiej (np. nazwy przystanków na wiatach, oznaczenia na nowych stacjach metra, czy piktogramy w pojazdach). W przypadku oznaczeń na tramwajach Frutiger po raz pierwszy pojawił się dopiero na dostarczanych niedawno wagonach prod. Hyundai Rotem (przy czym pierwsze egzemplarze początkowo otrzymywały krój przypominający ten historyczny, choć nieznacznie zmodyfikowany). Ostatnio jednak nowy wzór zaczęto nanosić także na niektóre ze starszych wagonów przy okazji remontów (czego dotychczas nie czyniono), co jest sygnałem, że wprowadzanie tych zmian w najbliższym czasie może być stopniowo rozszerzane na coraz większą część taboru.

Sama idea ujednolicania napisów generalnie jest słuszna, jednak objęcie tymi zmianami również oznaczeń numerów taborowych można uznać już za trochę zbyt daleko idące. Przede wszystkim, numery na pojazdach z reguły nie występują w sąsiedztwie jakichkolwiek innych oznaczeń, tym samym ta „niespójność” pomiędzy nimi jest praktycznie niezauważalna. Poza tym takowe zmiany nie przyniosą żadnych korzyści dla przeciętnych pasażerów, ponieważ nie będą miały żadnego wpływu na jakość świadczonych usług. Biorąc pod uwagę również fakt, iż te tradycyjne wzory są do dziś obecne na taborze, ich zachowanie nie powinno także generować żadnych dodatkowych kosztów (nie zachodzi potrzeba projektowania jakichkolwiek nowych wersji naklejek, ponieważ one już istnieją).