Apel w sprawie wsparcia psychologicznego dla uczniów

Szanowny Panie Ministrze,

apelujemy do Pana o zorganizowanie systemowego wsparcia psychologicznego dla uczniów w wieku szkolnym, w ramach systemu edukacji.

Już od jakiegoś czasu wiemy, że pandemia wirusa SARS-COV-2 odbije się na naszym społeczeństwie w wieloraki sposób. Sfera, która szczególnie może odczuć skutki pandemii, jeszcze przez wiele lat po jej opanowaniu, to nasza psychika.

Zwłaszcza pokolenie dzieci i młodzieży w wieku szkolnym zostało mocno dotknięte zmianami związanymi z funkcjonowaniem życia społecznego, tym samym zaburzając ich rozwój społeczno-emocjonalny. Jest to jednocześnie grupa, która wobec prawa ma ograniczone możliwości samodecydowania. Dodatkowo obserwujemy wzrost przemocy domowej podczas pandemii, a uczniowie w wieku szkolnym to grupa, która od tej przemocy dosłownie nie ma jak uciec. To wszystko razem sprawia, że ich sytuacja jest wyjątkowo ciężka.

W efekcie rozmów z uczniami, nauczycielami i rodzicami apelujemy do Pana Ministra o wprowadzenie cotygodniowych konsultacji psychologicznych w ramach godziny wychowawczej – czy to na teraz - w formie zdalnej, czy również później, kiedy już będzie można znowu wrócić do szkół - w formie bezpośredniej. Dałoby to przestrzeń do rozmowy o emocjach, o tym jak uczniowie się czują, co ich martwi, na co mają, a na co nie mają wpływu. Takie sesje powinny być prowadzone przez psychologów i osoby wykwalifikowane do pracy z emocjami bądź też wychowawców, przeszkolonych i regularnie wspieranych przez tychże psychologów i osoby wykwalifikowane do pracy z emocjami. Duże znaczenie ma tutaj oczywiście wiek dzieci oraz specyfika szkoły. Pilotażowe projekty tego typu, przy wsparciu organizacji pozarządowych odbywają się już w niektórych miejscach Polski. Chodzi nam o to, żeby tego typu rozwiązania miały charakter systemowy. Myśląc szerzej, uważamy, że w każdej szkole powinien być psycholog.

Zajęcia tego typu, odbywające się raz w tygodniu, tworzyłyby poczucie bezpieczeństwa i dawały przestrzeń dzieciom i młodzieży do wyrażania emocji oraz dzielenia się problemami. Dodatkowym benefitem jest prewencja – gdyby coś niepokojącego zostało zauważone u któregoś z uczniów, można wtedy pomóc jej bądź jemu indywidualnie. Dzięki temu istniałaby możliwość odbierania niepokojących sygnałów już na wczesnym etapie, zanim zamienią się one w poważne symptomy, wymagające przykładowo interwencji psychiatrycznej.

Sam Pan Minister dobrze wie, że kwestia dostępności leczenia psychiatrycznego dla dzieci jest palącym problemem. Jeśli nie podejmiemy kroków prewencyjnych, jak na przykład ten, który tutaj proponujemy, zostanie on tylko spotęgowany. Będziemy mieli społeczeństwo obarczone ogromem problemów psychicznych, co będzie miało wpływ na wszystkie inne sfery życia, wliczając w to m.in.: osłabienie gospodarcze, obciążenie służby zdrowia, skrócenie długości życia, spadek poziomu edukacji, wzrost poziomu przestępczości etc.

Dla dobra naszych uczniów oraz przyszłości naszego kraju apelujemy o jak najszybsze podjęcie działań w celu zapewnienia wsparcia psychologicznego w pierwszej kolejności dla uczniów. W pierwszej kolejności, ponieważ jest jeszcze wiele innych grup, też dorosłych, którzy również zostali szczególnie mocno dotknięci przez zmiany w naszym życiu, jakie wywołała pandemia – żeby wymienić chociażby drugą stronę medalu – nauczycieli oraz oczywiście personel medyczny.

Gdyby miał Pan wątpliwości co do organizacji i strony merytorycznej takiego przedsięwzięcia jesteśmy w stanie wydelegować specjalistów i specjalistki w dziedzinie edukacji, psychologii i organizacji, którzy mogą służyć pomocą w ramach konsultacji.

Z poważaniem,

Zaniepokojone obywatelki i obywatele.