Do: POLITYCY DEMOKRATYCZNEJ OPOZYCJI: KOALICJA OBYWATELSKA, TRZECIA DROGA, LEWICA
MANIFEST I ŻĄDANIE MIESZKAŃCÓW GIŻYCKA WOBEC OPOZYCJI DEMOKRATYCZNEJ
OŚWIADCZAMY I NIEZWŁOCZNIE ŻĄDAMY OD OPOZYCJI DEMOKRATYCZNEJ:
1️⃣ Lasy Państwowe nie są kompetentne do zarządzania Lasem Miejskim w Gajewie koło Giżycka;
2️⃣ Lasy Państwowe zarządzając Lasem Miejskim, nie reprezentują interesu społecznego mieszkańców Giżycka;
3️⃣ Żądamy, żeby Lasy Państwowe oddały Las Miejski pod zarząd Gminy Giżycko bądź nie utrudniały oddania Lasu Miejskiego pod opiekę Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków;
4️⃣ Żądamy przywrócenia statusu HCVF 6 (lasu kluczowego dla tożsamości kulturowej lokalnej społeczności) w całym Lesie Miejskim, zgodnie z wynikami dochodzenia przeprowadzonego przez Assurance Services International (ASI) w 2023 r. i tym samym chcemy współdecydować na prawach Standardu FSC o tym, czy można wycinać drzewa w Lesie Miejskim;
5️⃣ W proteście przeciwko polityce Lasów Państwowych wobec oczekiwań samorządów i społeczeństwa Giżycka kierowanych od 2019 r. dotyczących Lasu Miejskiego w Gajewie koło Giżycka postanawiamy, że nie bierzemy udziału we wszystkich wydarzeniach organizowanych przez Lasy Państwowe (w tym przez Nadleśnictwo Giżycko) aż do odwołania naszego postanowienia.
1️⃣ Lasy Państwowe nie są kompetentne do zarządzania Lasem Miejskim w Gajewie koło Giżycka;
2️⃣ Lasy Państwowe zarządzając Lasem Miejskim, nie reprezentują interesu społecznego mieszkańców Giżycka;
3️⃣ Żądamy, żeby Lasy Państwowe oddały Las Miejski pod zarząd Gminy Giżycko bądź nie utrudniały oddania Lasu Miejskiego pod opiekę Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków;
4️⃣ Żądamy przywrócenia statusu HCVF 6 (lasu kluczowego dla tożsamości kulturowej lokalnej społeczności) w całym Lesie Miejskim, zgodnie z wynikami dochodzenia przeprowadzonego przez Assurance Services International (ASI) w 2023 r. i tym samym chcemy współdecydować na prawach Standardu FSC o tym, czy można wycinać drzewa w Lesie Miejskim;
5️⃣ W proteście przeciwko polityce Lasów Państwowych wobec oczekiwań samorządów i społeczeństwa Giżycka kierowanych od 2019 r. dotyczących Lasu Miejskiego w Gajewie koło Giżycka postanawiamy, że nie bierzemy udziału we wszystkich wydarzeniach organizowanych przez Lasy Państwowe (w tym przez Nadleśnictwo Giżycko) aż do odwołania naszego postanowienia.
Dlaczego ta sprawa jest ważna?
Sprawa dotyczy Lasu Miejskiego obok Giżycka. Las ten, o powierzchni nieco ponad 300 ha, stanowiącej około 1,4% powierzchni leśnej Nadleśnictwa Giżycko, był, jako nadany Giżycku (dawniej Lötzen) wraz z prawami miejskimi w 1612 r., od zawsze miejscem szczególnym dla mieszkańców miasta i okolic.
Archiwa dowodzą, że dawni mieszkańcy, choć korzystali z drewna w nim pozyskiwanego, bardzo dbali o zachowanie ciągłości Lasu. Już pod koniec XIX wieku, gdy drewno straciło na znaczeniu, a społeczeństwo w wyniku wzrostu dobrobytu i przemian obyczajowych zaczęło rozwijać formy spędzania wolnego czasu, Las Miejski stał się ulubionym celem wycieczek okolicznych mieszkańców, a z czasem wręcz ośrodkiem życia społecznego.
Szczególny stosunek mieszkańców Giżycka i okolic do tego miejsca przetrwał zarówno zmianę właściciela Lasu (został on upaństwowiony jeszcze w XIX wieku), jak i niemal całkowitą wymianę ludności w wyniku II wojny światowej. Zmieniały się języki, kultury i ustroje, a Las Miejski (dawniej Stadtwald) pozostał Lasem Miejskim nie tylko na mapach, ale przede wszystkim w sercach mieszkańców. Szczególny związek lokalnej społeczności z tym miejscem dostrzegły Lasy Państwowe, które we współpracy z samorządami odtworzyły elementy dawnej infrastruktury rekreacyjnej Lasu Miejskiego. Od kilkunastu lat uroczysko jest znowu nie tylko celem cichych spacerów, ale wielu najróżniejszego typu wydarzeń edukacyjnych, sportowych, kulturalnych i integracyjnych. Nie przeszkadzało to w zachowaniu wielkich walorów przyrodniczych Lasu, którego większość, według materiałów Lasów Państwowych, stanowią cenne siedliska przyrodnicze wymienione w Dyrektywie Siedliskowej.
Ten stan rzeczy uległ zmianie po 2017 r., kiedy to wszedł w życie nowy plan urządzenia lasu, przewidujący użytkowanie rębne niemal wszystkich drzewostanów ponad stuletnich w Lesie Miejskim, zajmujących obecnie około jednej trzeciej jego powierzchni. Oznacza to, że perspektywie dwóch dziesięcioleci uroczysko może stracić ogromną część swoich wysokich walorów przyrodniczych i rekreacyjnych i że stary las, podobny do tego, który znamy, w najlepszym wypadku oglądać będą nasze praprawnuki.
Archiwa dowodzą, że dawni mieszkańcy, choć korzystali z drewna w nim pozyskiwanego, bardzo dbali o zachowanie ciągłości Lasu. Już pod koniec XIX wieku, gdy drewno straciło na znaczeniu, a społeczeństwo w wyniku wzrostu dobrobytu i przemian obyczajowych zaczęło rozwijać formy spędzania wolnego czasu, Las Miejski stał się ulubionym celem wycieczek okolicznych mieszkańców, a z czasem wręcz ośrodkiem życia społecznego.
Szczególny stosunek mieszkańców Giżycka i okolic do tego miejsca przetrwał zarówno zmianę właściciela Lasu (został on upaństwowiony jeszcze w XIX wieku), jak i niemal całkowitą wymianę ludności w wyniku II wojny światowej. Zmieniały się języki, kultury i ustroje, a Las Miejski (dawniej Stadtwald) pozostał Lasem Miejskim nie tylko na mapach, ale przede wszystkim w sercach mieszkańców. Szczególny związek lokalnej społeczności z tym miejscem dostrzegły Lasy Państwowe, które we współpracy z samorządami odtworzyły elementy dawnej infrastruktury rekreacyjnej Lasu Miejskiego. Od kilkunastu lat uroczysko jest znowu nie tylko celem cichych spacerów, ale wielu najróżniejszego typu wydarzeń edukacyjnych, sportowych, kulturalnych i integracyjnych. Nie przeszkadzało to w zachowaniu wielkich walorów przyrodniczych Lasu, którego większość, według materiałów Lasów Państwowych, stanowią cenne siedliska przyrodnicze wymienione w Dyrektywie Siedliskowej.
Ten stan rzeczy uległ zmianie po 2017 r., kiedy to wszedł w życie nowy plan urządzenia lasu, przewidujący użytkowanie rębne niemal wszystkich drzewostanów ponad stuletnich w Lesie Miejskim, zajmujących obecnie około jednej trzeciej jego powierzchni. Oznacza to, że perspektywie dwóch dziesięcioleci uroczysko może stracić ogromną część swoich wysokich walorów przyrodniczych i rekreacyjnych i że stary las, podobny do tego, który znamy, w najlepszym wypadku oglądać będą nasze praprawnuki.
Sposób dostarczania
Za pośrednictwem posłów i posłanek
