Mówię: DOŚĆ! Katoliczki przeciw wyrokowi TK

Mówię: DOŚĆ!
Ja, katoliczka, nie zgadzam się na to, by władza wchodziła
z butami w moje wybory. Odrzucam wyrok pseudo-trybunału. Ma się on nijak do przykazania miłości bliźniego i podstaw nauki chrześcijańskiej.
Jako członkini Kościoła rzymskokatolickiego nie zgadzam się na sojusz ołtarza
z władzą. Władza państwowa nie jest uprawniona - ani przez prawo świeckie, ani boskie - do zarządzania moim sumieniem.

Kobiety polskie!

Jestem z Wami. Ja i moje liczne wierzące w Boga Siostry.
My, katoliczki, wierząc w świętość życia, w tym przed narodzinami, chcemy powiedzieć to głośno: nie uznajemy barbarzyńskich metod narzucania prawa w naszym świeckim państwie.

Każdy obywatel i obywatelka ma swoje sumienie. Nie zgadzamy się na podejmowanie za nas decyzji, które wpływają na nasze życie. Narzucanie siłą praw dotyczących tak trudnych i intymnych wyborów jest pogwałceniem naszej wolności i prawa do podejmowania decyzji
w zgodzie z własnym sumieniem. To pogwałcenie praw człowieka.

Władzo!

Pośle Kaczyński, koalicjo rządząca, posłowie Konfederacji i PiS stojący za wnioskiem do Trybunału! Czas, abyście przestali powoływać się na katolicyzm dla uprawomocnienia waszych poglądów.

Są w tym kraju chrześcijanki - w tym i wiele z nas - które w obliczu narastającego konfliktu społecznego popierają liberalizację ustawy antyaborcyjnej. Jest w tym kraju także ogrom chrześcijan, którzy wierzą w słuszność prawa nazywanego dotąd kompromisem.

Dziś na ulicy są też katoliczki. Ja jestem Polką krzyczącą: dość!
Każda zmiana obowiązującej ustawy musi odbywać się z poszanowaniem prawa, a nie siłą. Wymagamy od Was zrozumienia, w jakim kraju żyjemy. W Polsce jest miejsce dla wszystkich - wierzących w Boga i ateistów. Polska to nie parafia!

Biskupi naszego Kościoła!

Wycofajcie się z gry politycznej i układów z partiami.
Zacznijcie budować wspólnotę miłości, nie podziałów.
Potrzebujemy solidarności i empatii. Potrzebujemy Naszego Kościoła.

Takiego, który pomaga nam kształtować sumienie i postępować w zgodzie z nim, a nie mnoży nakazy i zakazy. Kościoła, który dba o najsłabszych, a nie ich odrzuca. Kościoła, który rozmawia, a nie przemawia.

Biskupi, skupcie się na pomocy tym ludziom Kościoła, którzy realnie działają na rzecz kobiet w trudnych sytuacjach życiowych - naszym Siostrom w zakonach i osobom świeckim.
Odejdźcie z polityki, wróćcie do duszpasterstwa.