Zebrano 1,000 podpisów
Do: Rada m. st. Warszawy
Ulice dla Kobiet. Apel o upamiętnienie kobiet w nazwach warszawskich ulic
Szanowne Radne, Szanowni Radni,
Apelujemy do Rady Miasta Stołecznego Warszawy, aby z okazji Roku Praw Kobiet – stulecia uzyskania przez kobiety praw wyborczych – upamiętniła kobiety zasłużone dla odbudowy państwa polskiego, jak i dla samej Warszawy, nadając ulicom, skwerom, placom ich nazwiska.
W Warszawie zaledwie 170 spośród 5471 obiektów miejskich nosi nazwę na cześć kobiet To niewiele ponad 3 procent! Z tej liczby zaś tylko 110 nazw odnosi się do postaci historycznych.
Tymczasem kobiety wniosły niekwestionowany wkład w walkę o niepodległość i odbudowę państwa polskiego. Pierwsze emancypantki, legionistki, posłanki, lekarki, architektki, nauczycielki, siłaczki przełomu wieków zasługują na upamiętnienie w przestrzeni publicznej. To one utorowały nam drogę. To ich konsekwencji, determinacji i niezłomności zawdzięczamy fakt, że kobiety mogą się dziś uczyć, studiować, pracować.
Cieszymy się z przyjętego przez Radę m.st. Warszawy stanowiska (nr 56/2017), aby „kobiety godnie upamiętniono w nazewnictwie miejskim”, a „ich dokonania i zasługi odzwierciedlone zostały równomiernie w procedurze nazewniczej naszego miasta” w 2018 roku i latach następnych.
Dlatego apelujemy do Rady Miasta Stołecznego Warszawy o uhonorowanie:
Gabrieli Balickiej – jednej z pierwszych polskich posłanek w Sejmie Ustawodawczym oraz kolejnych kadencji (1919-1935).
Kazimiery Bujwidowej – działaczki społecznej, niestrudzenie walczącej o dostęp kobiet do studiów wyższych, założycielki pierwszego na ziemiach polskim gimnazjum dla dziewcząt.
Zofii Daszyńskiej-Golińskiej – profesorki ekonomii, wykładowczyni Uniwersytetu Latającego i Wolnej Wszechnicy Polskiej, senatorki w latach 1928-1930 z listy BBWR.
Marii Dulębianki – malarki, walczącej o polityczne równouprawnienie kobiet. W 1908 roku jako pierwsza kobieta na ziemiach polskich postanowiła ubiegać się o mandat poselski, kandydując do Sejmu Krajowego we Lwowie.
Jadwigi Dziubińskiej – posłanki na Sejm Ustawodawczy (1919–1922), działaczki PSL „Wyzwolenie”, działaczki oświatowej, autorki nowatorskich programów pedagogicznych.
Wandy Gertz – major Wojska Polskiego, walczyła w szeregach I Brygady Legionów Polskich. Podczas wojny polsko-bolszewickiej służyła jako zastępczyni dowódcy Ochotniczej Legii Kobiecej. Podczas okupacji organizatorka i komendantka oddziału AK „Dysk” (Dywersja i Sabotaż Kobiet), walczyła w powstaniu warszawskim.
Ireny Krzywickiej – pisarki, publicystki, propagatorki świadomego macierzyństwa, antykoncepcji i edukacji seksualnej.
Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit – publicystki, działaczki na rzecz równouprawnienia kobiet. Współorganizatorka trójzaborowych zjazdów kobiet, założycielka Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich. Walczyła o prawa polityczne dla kobiet – o „uzyskanie powszechnego, równego prawa wyborczego bez różnicy płci, narodowości i wyznań, przy bezpośrednim i tajnym głosowaniu”.
Zofii Kuratowskiej – lekarki, działaczki „Solidarności”, senatorki w latach 1989-1997, współzałożycielki ROAD i Unii Wolności, wicemarszałkini Senatu, pionierki w badaniach i walce z AIDS w Polsce.
Haliny Mikołajskiej – aktorki i reżyserki, członkini Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej KOR, współzałożycielki Towarzystwa Kursów Naukowych.
Zofii Moraczewskiej – nauczycielki, działaczki społecznej związanej z lewicą, posłanki na Sejm Ustawodawczy (1919–1922) i Sejm III kadencji w II Rzeczpospolitej (1930–1935).
Anny Piaseckiej – nauczycielki i działaczki społeczno-oświatowej, posłanki na Sejm Ustawodawczy (1919–1922).
Aleksandry Piłsudskiej – działaczki niepodległościowej, uczestniczki wielu akcji bojowych na początku XX wieku, w czasie I wojny światowej była członkinią oddziału wywiadowczo-kurierskiego I Brygady Legionów Polskich. Komendantka kurierek legionowych, członkini Polskiej Organizacji Wojskowej, zabiegała o prawa wyborcze dla kobiet.
Haliny Skibniewskiej – architektki i urbanistki, absolwentki Politechniki Warszawskiej, a później profesorki tej uczelni, autorki projektów osiedla Sady Żoliborskie i Szwoleżerów.
Zofii Sokolnickiej – działaczki społeczno-oświatowej, posłanki na Sejm Ustawodawczy i Sejm I kadencji II RP (1922–1927).
Anieli Steinsbergowej – jednej z pierwszy adwokatek, która była obrończynią w procesach politycznych (m.in. Kazimierza Moczarskiego, Jacka Kuronia, Karola Modzelewskiego). W okresie okupacji współpracowniczka Żegoty, współzałożycielka Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej KOR.
Franciszki Wilczkowiakowej – działaczki społecznej, posłanki na Sejm Ustawodawczy, wybranej z listy Narodowej Partii Robotniczej.
Stefanii Wilczyńskiej – wychowawczyni i pedagożki, zamordowanej w Treblince. Razem z Januszem Korczakiem założyła i prowadziła Dom Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie przy ul. Krochmalnej (1912–1942), przeniesiony później do warszawskiego Getta. Dom słynął z nowatorskich metod pedagogicznych.
Apelujemy do Rady Miasta Stołecznego Warszawy, aby z okazji Roku Praw Kobiet – stulecia uzyskania przez kobiety praw wyborczych – upamiętniła kobiety zasłużone dla odbudowy państwa polskiego, jak i dla samej Warszawy, nadając ulicom, skwerom, placom ich nazwiska.
W Warszawie zaledwie 170 spośród 5471 obiektów miejskich nosi nazwę na cześć kobiet To niewiele ponad 3 procent! Z tej liczby zaś tylko 110 nazw odnosi się do postaci historycznych.
Tymczasem kobiety wniosły niekwestionowany wkład w walkę o niepodległość i odbudowę państwa polskiego. Pierwsze emancypantki, legionistki, posłanki, lekarki, architektki, nauczycielki, siłaczki przełomu wieków zasługują na upamiętnienie w przestrzeni publicznej. To one utorowały nam drogę. To ich konsekwencji, determinacji i niezłomności zawdzięczamy fakt, że kobiety mogą się dziś uczyć, studiować, pracować.
Cieszymy się z przyjętego przez Radę m.st. Warszawy stanowiska (nr 56/2017), aby „kobiety godnie upamiętniono w nazewnictwie miejskim”, a „ich dokonania i zasługi odzwierciedlone zostały równomiernie w procedurze nazewniczej naszego miasta” w 2018 roku i latach następnych.
Dlatego apelujemy do Rady Miasta Stołecznego Warszawy o uhonorowanie:
Gabrieli Balickiej – jednej z pierwszych polskich posłanek w Sejmie Ustawodawczym oraz kolejnych kadencji (1919-1935).
Kazimiery Bujwidowej – działaczki społecznej, niestrudzenie walczącej o dostęp kobiet do studiów wyższych, założycielki pierwszego na ziemiach polskim gimnazjum dla dziewcząt.
Zofii Daszyńskiej-Golińskiej – profesorki ekonomii, wykładowczyni Uniwersytetu Latającego i Wolnej Wszechnicy Polskiej, senatorki w latach 1928-1930 z listy BBWR.
Marii Dulębianki – malarki, walczącej o polityczne równouprawnienie kobiet. W 1908 roku jako pierwsza kobieta na ziemiach polskich postanowiła ubiegać się o mandat poselski, kandydując do Sejmu Krajowego we Lwowie.
Jadwigi Dziubińskiej – posłanki na Sejm Ustawodawczy (1919–1922), działaczki PSL „Wyzwolenie”, działaczki oświatowej, autorki nowatorskich programów pedagogicznych.
Wandy Gertz – major Wojska Polskiego, walczyła w szeregach I Brygady Legionów Polskich. Podczas wojny polsko-bolszewickiej służyła jako zastępczyni dowódcy Ochotniczej Legii Kobiecej. Podczas okupacji organizatorka i komendantka oddziału AK „Dysk” (Dywersja i Sabotaż Kobiet), walczyła w powstaniu warszawskim.
Ireny Krzywickiej – pisarki, publicystki, propagatorki świadomego macierzyństwa, antykoncepcji i edukacji seksualnej.
Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit – publicystki, działaczki na rzecz równouprawnienia kobiet. Współorganizatorka trójzaborowych zjazdów kobiet, założycielka Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich. Walczyła o prawa polityczne dla kobiet – o „uzyskanie powszechnego, równego prawa wyborczego bez różnicy płci, narodowości i wyznań, przy bezpośrednim i tajnym głosowaniu”.
Zofii Kuratowskiej – lekarki, działaczki „Solidarności”, senatorki w latach 1989-1997, współzałożycielki ROAD i Unii Wolności, wicemarszałkini Senatu, pionierki w badaniach i walce z AIDS w Polsce.
Haliny Mikołajskiej – aktorki i reżyserki, członkini Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej KOR, współzałożycielki Towarzystwa Kursów Naukowych.
Zofii Moraczewskiej – nauczycielki, działaczki społecznej związanej z lewicą, posłanki na Sejm Ustawodawczy (1919–1922) i Sejm III kadencji w II Rzeczpospolitej (1930–1935).
Anny Piaseckiej – nauczycielki i działaczki społeczno-oświatowej, posłanki na Sejm Ustawodawczy (1919–1922).
Aleksandry Piłsudskiej – działaczki niepodległościowej, uczestniczki wielu akcji bojowych na początku XX wieku, w czasie I wojny światowej była członkinią oddziału wywiadowczo-kurierskiego I Brygady Legionów Polskich. Komendantka kurierek legionowych, członkini Polskiej Organizacji Wojskowej, zabiegała o prawa wyborcze dla kobiet.
Haliny Skibniewskiej – architektki i urbanistki, absolwentki Politechniki Warszawskiej, a później profesorki tej uczelni, autorki projektów osiedla Sady Żoliborskie i Szwoleżerów.
Zofii Sokolnickiej – działaczki społeczno-oświatowej, posłanki na Sejm Ustawodawczy i Sejm I kadencji II RP (1922–1927).
Anieli Steinsbergowej – jednej z pierwszy adwokatek, która była obrończynią w procesach politycznych (m.in. Kazimierza Moczarskiego, Jacka Kuronia, Karola Modzelewskiego). W okresie okupacji współpracowniczka Żegoty, współzałożycielka Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej KOR.
Franciszki Wilczkowiakowej – działaczki społecznej, posłanki na Sejm Ustawodawczy, wybranej z listy Narodowej Partii Robotniczej.
Stefanii Wilczyńskiej – wychowawczyni i pedagożki, zamordowanej w Treblince. Razem z Januszem Korczakiem założyła i prowadziła Dom Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie przy ul. Krochmalnej (1912–1942), przeniesiony później do warszawskiego Getta. Dom słynął z nowatorskich metod pedagogicznych.
Dlaczego ta sprawa jest ważna?
W Warszawie kobiety nie mają swoich ulic, placów, skwerów. Zaledwie 170 spośród 5471 obiektów miejskich nosi nazwę na cześć kobiet. Dodatkowo teraz padają ofiarą dezubekizacji – nawet tym nielicznym, które uhonorowano, odbierane są miejsca, które im poświęcono. Pomniki upamiętniające kobiety nie stoją na głównych ulicach miasta, lecz są ukryte w parkach, w bocznych alejkach. W przestrzeni miejskiej jest mało śladów kobiet, mimo iż wniosły niekwestionowany wkład w walkę o niepodległość i odbudowę państwa polskiego, a i później były zaangażowane w walkę o demokrację, równość i sprawiedliwość społeczną.
Chcemy uhonorować ważne dla czynu niepodległościowego i walki o równouprawnienie kobiety, ponieważ tylko niektóre z nich mają swoje ulice w Warszawie – dr Justyna Budzińska-Tylicka, Dorota Kłuszyńska i Irena Kosmowska, posłanka na Sejm Ustawodawczy (1919-1922) i sekretara komisji konstytucyjnej.
Dlatego apelujemy do Rady Miasta Stołecznego Warszawy, aby z okazji Roku Praw Kobiet, stulecia uzyskania przez kobiety praw wyborczych, upamiętniła kobiety zasłużone dla odbudowy państwa polskiego, jak i dla samej Warszawy, nadając ulicom, skwerom, placom ich nazwiska.
Warszawa wpisałaby się w ten sposób w chlubną tradycję. „Ulice dla Kobiet” mają już Białystok, Słupsk i Poznań, dzięki przyjętej w ub. roku uchwale Rady Miasta.
2018 został ogłoszony przez Sejm Rokiem Praw Kobiet. W ten sposób Sejm wyraził uznanie pierwszym parlamentarzystkom oraz wszystkim orędowniczkom walki o równouprawnienie.
Chcemy, aby Warszawa upamiętniła zasłużone kobiety.
Chcemy uhonorować ważne dla czynu niepodległościowego i walki o równouprawnienie kobiety, ponieważ tylko niektóre z nich mają swoje ulice w Warszawie – dr Justyna Budzińska-Tylicka, Dorota Kłuszyńska i Irena Kosmowska, posłanka na Sejm Ustawodawczy (1919-1922) i sekretara komisji konstytucyjnej.
Dlatego apelujemy do Rady Miasta Stołecznego Warszawy, aby z okazji Roku Praw Kobiet, stulecia uzyskania przez kobiety praw wyborczych, upamiętniła kobiety zasłużone dla odbudowy państwa polskiego, jak i dla samej Warszawy, nadając ulicom, skwerom, placom ich nazwiska.
Warszawa wpisałaby się w ten sposób w chlubną tradycję. „Ulice dla Kobiet” mają już Białystok, Słupsk i Poznań, dzięki przyjętej w ub. roku uchwale Rady Miasta.
2018 został ogłoszony przez Sejm Rokiem Praw Kobiet. W ten sposób Sejm wyraził uznanie pierwszym parlamentarzystkom oraz wszystkim orędowniczkom walki o równouprawnienie.
Chcemy, aby Warszawa upamiętniła zasłużone kobiety.