Apel o uwzględnienie trudnej sytuacji pracownic naukowych z dziećmi w czasie pandemii

Praca naukowa w czasie pandemii stała się trudniejsza: badacze i badaczki mają gorszy dostęp do laboratoriów, bibliotek, archiwów, odwołana została część konferencji naukowych, wiele wyjazdów badawczych nie doszło do skutku z powodu obostrzeń. W wyjątkowy sposób pandemia dotknęła jednak pracownice naukowe opiekujące się małymi dziećmi. W związku z zamknięciem żłobków, przedszkoli i szkół ciężar opieki nad dziećmi spoczął przede wszystkim na barkach kobiet. Zjawisko to doczekało się nazwy „kary za macierzyństwo” (motherhood penalty). Jak wynika z licznych badań, w czasie pandemii akademiczki-matki są o wiele bardziej niż mężczyźni (niezależnie od posiadanego przez nich potomstwa) obciążone pracą opiekuńczą i obowiązkami domowymi i jednocześnie mają o wiele mniej czasu na pracę naukową. Przekłada się to bezpośrednio na ich produktywność: liczbę napisanych artykułów, przeprowadzonych badań, złożonych wniosków grantowych. Apelujemy więc do Ministra Edukacji i Nauki o uwzględnienie trudniejszej sytuacji pracownic oraz innych osób, pracujących naukowo i sprawujących podstawową opiekę nad dzieckiem, zwłaszcza jeśli ta opieka jest sprawowana samodzielnie.

W szczególności wnosimy o uwzględnienie ich sytuacji:
- w czasie rozliczania ich pracy przez jednostki naukowe (przez np. uwzględnienie tej sytuacji w regulaminach oceny pracowniczej);
- w czasie rozliczania realizacji grantów (przez wydłużenie przyznanego na to czasu) i w procesie aplikowania o nowe granty (przez wydłużenie okresu, za który wylicza się dorobek naukowy);
- przy ewaluacji pracy zatrudniających je jednostek naukowych (przez uwzględnienie liczby zatrudnionych pracownic z dziećmi).