PNegatywne skutki braku selektywnej zbiórki odpadów wielkogabarytowych 1/ Tworzenie dzikich wysypisk – porzucone odpady wielkogabarytowe szpecą miasto i okolice, generując dodatkowe koszty związane z ich usuwaniem oraz degradując środowisko naturalne. 2/ Spadek poziomu recyklingu i odzysku odpadów – brak efektywnego systemu odbioru i zagospodarowania odpadów wielkogabarytowych obniża osiągane poziomy recyklingu, które gmina jest zobowiązana spełniać zgodnie z krajowymi i unijnymi regulacjami. 3/ Wzrost niezadowolenia społecznego – mieszkańcy, płacąc wysokie opłaty za gospodarowanie odpadami, oczekują kompleksowych usług, w tym regularnego odbioru wielkogabarytów, który jest standardem w innych miastach. 4/ Długotrwałe zanieczyszczenie środowiska – porzucone meble, sprzęt AGD czy inne odpady wielkogabarytowe uwalniają toksyczne substancje, które zagrażają glebie, wodom gruntowym i przyrodzie. Pozytywne skutki przywrócenia regularnej zbiórki odpadów wielkogabarytowych 1/ Osiągnięcie wymaganych poziomów recyklingu i odzysku – przy efektywnej zbiórce można zapewnić selekcję i skierowanie odpowiednich materiałów do ponownego przetworzenia. Odpady wielkogabarytowe, takie jak drewno, metal czy elementy plastikowe, są cennymi surowcami wtórnymi. 2/ Poprawa estetyki miasta i jego wizerunku – eliminacja dzikich wysypisk i zalegających odpadów pozytywnie wpłynie na wygląd miasta oraz na komfort życia mieszkańców. 3/ Edukacja mieszkańców w zakresie ekologii – regularne akcje zbiórkowe promują właściwe postawy proekologiczne i zwiększają świadomość na temat selektywnej zbiórki odpadów. Osiągalne poziomy recyklingu Regularna zbiórka odpadów wielkogabarytowych umożliwi: Wzrost poziomu recyklingu zgodnie z ustawowymi wymaganiami – w 2023 roku minimalny wymagany poziom recyklingu w Polsce wynosił 55%, a jego dalszy wzrost do 60% do 2030 roku jest konieczny, aby uniknąć kar finansowych nakładanych na gminy. Zwiększenie odzysku surowców wtórnych – odpady wielkogabarytowe są źródłem drewna, metali i tworzyw sztucznych, które mogą być efektywnie przetworzone i ponownie wykorzystane w gospodarce. Z poważaniem, Mieszkańcy Piły (dane kontaktowe lub osoby reprezentującej)

Kto z nas, będąc na spacerze w lesie lub nad rzeką, nie widział plastikowych butelek wrzucanych do wody, w krzaki lub do rowów? Plastik w środowisku nie znika, a w postaci drobinek mikroplastiku dostaje się do wody pitnej, gleby, z czasem do żywności. Produkcja opakowań od dawna przekracza możliwości ich przetwarzania. Czas zatrzymać obieg tych materiałów i zamienić w cyrkularny, bardziej zielony system! Zmiany te mają mocne poparcie społeczne – z badań wynika, że 90% Polek i Polaków chce systemu kaucyjnego; co więcej – chcemy go od zaraz! Nie można marnować tak cennego zaangażowania w sprawy środowiskowe i konsumenckie. Jeśli Rząd nie słucha obywateli, w tym swoich wyborców, to kogo? Osoby w średnim wieku lub starsze doskonale pamiętają szklane butelki po mleku, śmietanie czy kefirze, które oddawało się, aby dostać kolejne – napełnione. Taki zamknięty system ma wiele zalet – pierwszą z nich jest ograniczenie produkcji nowych opakowań, drugą – raz rozpoczęty proces segregacji w codziennej rutynie jest już nie do odwrócenia. Chcemy powrócić do zdrowych nawyków, bo to opłaci się każdemu! W 2023 roku większość posłanek i posłów zagłosowała za ustawą kaucyjną. Nowy rząd miał za zadanie wprowadzić tylko kilka poprawek i wdrożyć system od początku 2025 r. Jest jesień 2024 r. i wciąż nie wiadomo co się dzieje z ustawą. Co z małymi sklepikarzami, producentami napojów, czy koncesjonowanymi operatorami, którzy już przygotowują się do systemu? Kiedy Państwo rozpocznie edukację obywateli i ruszy z instrukcjami dotyczącymi zmian, jakie na nas czekają? Dostęp do informacji i pewność co stanie się z systemem kaucyjnym w najbliższej przyszłości jest naszym prawem! Dlatego apelujemy o jak najszybsze wdrożenie systemu kaucyjnego i spełnienie obietnicy danej obywatelkom i obywatelom. 

Sprawa dotyczy 650-metrowego odcinka przedwojennej brukowanej drogi pruskiej przebiegającej przez malowniczą, niewielką, mazurską wieś Zawady Oleckie (gmina Kowale Oleckie, powiat olecki). Droga ma być zniszczona poprzez zalanie jej asfaltem w ramach inwestycji planowanej przez Gminę Kowale Oleckie. Lokalne Stowarzyszenie Szeskie Wzgórza walczyło o zabytkowy bruk oraz rosnącą wzdłuż niego aleję sędziwych, pomnikowych drzew od 2020 roku. Decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, pana Dariusza Bartona (z dnia 22.09.2021; nr pisma 8230/2021) brukowany fragment drogi został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-4710. Uzasadnienie  konserwatora zabytków było następujące:  • droga posiada wartości artystyczne z uwagi na jej wkomponowanie w wiejską przestrzeń oraz lokalny krajobraz, • droga posiada wartości historyczne jako materialny element złożonej historii regionu dokumentujący rozwój przestrzenny wsi Zawady Oleckie i stanowi pozostałość po lokalnej społeczności, której spuścizna składa się na dorobek kulturowy obecnych pokoleń, •  droga posiada wartość naukową jako materiał porównawczy oraz i źródło wiedzy o ówczesnych rozwiązaniach w budownictwie drogowym. Niespodziewanie, w dniu 18.01.2024, dokładnie ten sam konserwator zabytków - pan Dariusz Barton, wydał zupełnie odwrotną decyzję (pismo 571/2024). Przedziwnym zbiegiem okoliczności, kilka dni później, 30.01.2024 ogłosił swoje przejście na emeryturę! Uzasadnienie dla niewpisywania "zawadzkiego bruku" na listę zabytków ruchomych województwa warmińsko-mazurskiego było dokładnie odwrotne do podanych wcześniej argumentów za jej wpisaniem! Decyzja zszokowała mieszkańców oraz liczną społeczność dbającą o historyczne, przyrodnicze i naukowe dziedzictwo tego unikalnego polskiego regionu. Okazało się - znów dziwnym zbiegiem okoliczności, że w Gminie Kowale Oleckie przygotowany jest już na powrót projekt inwestycyjny, łącznie z budżetem miliona złotych, na zalanie zabytkowego bruku asfaltem. Rzeczona inwestycja, w opinii mieszkańców jest absurdalna i nie daje żadnych znaczących ułatwień dla mieszkańców ani podróżnych - połączy bowiem dwie szutrowe, nieutwardzone drogi. Będzie za to zagrożeniem dla alei pomnikowych drzew oraz zwiększy niebezpieczeństwo ruchu pieszego we wsi z uwagi na jeżdżące, szczególnie w sezonie wakacyjnym samochody, które na asfalcie będą rozwijać znacznie większą prędkość! Przypomnijmy - wieś Zawady Oleckie liczy w tej chwili 15 domostw zamieszkanych na stałe! Tutaj kluczowe jest zachowanie nienaruszonego krajobrazu i klimatu mazurskiej wsi, a nie asfaltowe drogi! Od decyzji z dnia 18.01.2024 złożone zostało odwołanie, skierowane do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, którym od 7.02.2024 jest pan Mirosław Jonakowski. Niestety, do dnia dzisiejszego brak jest odpowiedzi na wystosowane odwołanie. Mieszkańcy i sympatycy z niepokojem odnotowali za to postępujące prace przygotowawcze do realizacji absurdalnej inwestycji: w planowanym pasie asfaltu wbijane są kołki pomiarowe. Widać wyraźnie, że asfaltowa droga nie tylko zaleje, zniszczy bruk, ale zagrozi także pomnikowym drzewom - w tym Brzozie Jadwidze - jednej z największych brzóz w Polsce! To ostatnia szansa i ostatni moment, aby powstrzymać kolejną taką dewastację historycznie i społecznie ważnych miejsc na Mazurach. Dziękujemy za Wasze wsparcie - podpiszcie petycję, niezależnie od tego gdzie mieszkacie - TO NASZE WSPÓLNE DZIEDZICTWO!!! 

• Lasy należą do nas wszystkich. Chcemy mieć do nich bezpieczny dostęp, a nie czuć się nieproszonymi gośćmi lub zagrożeni ze strony myśliwych. W wyniku wypadków na polowaniach poza zwierzętami giną lub są ranieni także ludzie. Myśliwi są jednocześnie największą grupą cywilnych użytkowników broni w Polsce. W wyniku decyzji PiS przestały obowiązywać ich okresowe badania lekarskie. W społeczeństwie panuje konsensus, że myśliwi muszą regularnie przechodzić takie badania - uważa tak 94% Polek i Polaków. • Zakaz udziału dzieci w polowaniach jest ważny, ze względu na ich bezpieczeństwo fizyczne i dobro psychiczne. Żadne dziecko nie powinno doświadczać przemocy, być narażane na widok zabijanych i dobijanych zwierząt, traktowanych jak trofeum i element rozrywki dorosłych. Zakaz ten popiera szerokie grono ekspertek i ekspertów oraz ogromna część opinii publicznej - 92% obywatelek i obywateli.  • Chcemy lasów jako miejsca otwartego na aktywny wypoczynek, który większość z nas może zapewnić sobie tylko w dni wolne od pracy. Każda osoba wybierająca się na spacer czy przejażdżkę rowerem powinna móc w łatwy i szybki sposób, sprawdzić, np. w aplikacji w telefonie, czy nie trafi na teren, gdzie strzelają myśliwi. • Park narodowe, rezerwaty i wiele innych cennych ostoi przyrody to także dom dla dzikich zwierząt. Są także miejscami wyjątkowo ciekawymi i atrakcyjnymi dla miłośników przyrody. Powinny być bezwzględnie wyłączone z obszarów polowań i odstrzałów zwierząt. • Dzikie ptaki posiadają wyjątkowo dużo naturalnych wrogów, w tym gatunków sprowadzonych przez człowieka. Rozróżnienie gatunków chronionych od tych, do których można wciąż strzelać, wymaga dużej wiedzy i doświadczenia, często dochodzi tu do pomyłek.  Ponad 60% mieszkanek i mieszkańców Polski sprzeciwia się zabijaniu ptaków na polowaniach. • Polowania, które według myśliwych mają regulować liczebność niektórych gatunków zwierząt pełnią często zupełnie inną funkcję - rozrywki, która przez myśliwych nazywana jest “tradycją sięgającą zamierzchłych czasów”, gdy były rozrywką dla bogatych. W trakcie rykowiska, podobnie jak podczas polowań “dewizowych” czyli komercyjnych giną najbardziej dorodne osobniki, a nie te słabsze czy chore.

Konstancin-Jeziorna to gmina uzdrowiskowa, wciąż zielona enklawa w rozrastającej się betonozie sąsiednich miast, w tym stolicy. Najcenniejsze w naszej gminie są tereny zielone, które tworzą jej unikalny mikroklimat a także chronią mieszkańców przed skutkami coraz częstszych i coraz gwałtowniejszych zjawisk pogodowych. Konstancin skutecznie opiera się nadmiernej zabudowie i zachowuje swój uzdrowiskowy, kameralny charakter. Mieszkańcy wielokrotnie wyrażali swoją aprobatę dla takich kierunku rozwoju, który nie zakorkuje miasta i nie sprawi, że zamieni się ono w coraz bardziej zabetonowaną pustynię.   Jednym z elementów zabudowy, które wielkopowierzchniowo zabierają tereny zielone oraz powierzchnie biologicznie czynne są markety, oraz centra handlowe typu Biedronka czy Lidl. Ich powierzchnia plus betonowy parking to kolejna wyspa ciepła oraz martwa biologicznie przestrzeń dokładająca się np. do błyskawicznych powodzi. Szczególnie dotyczy to terenu, na którym planowana jest właśnie kolejna inwestycja tego typu. Biedronka planuje otworzyć kolejny market na zadrzewionych, zielonych działkach nr 39/6-7, 39/25 z obrębu 01-28 w Konstancinie-Jeziornie. To zadrzewiony, zielony skrawek terenu koło ośrodka zdrowia na Pułaskiego 20. MPZP dla tego terenu przewiduje tam FUNKCJE MIESZKANIOWE, a nie USŁUGI! W Konstancinie są dwie Biedronki, dwa Lidle, dwa Top Markety, trzy Carrefoury, Auchan, API Market i kilka Żabek. Indywidualne sklepy tego typu zostały niestety prawie całkiem wycięte przez wielkie marki detaliczne. W bezpośrednim sąsiedztwie planowanej Biedronki (700 metrów) znajduje się Lidl oraz market handlowy (Pułaskiego 20). W okolicy obserwujemy patologie związane z posadowieniem tego typu sklepów - np. w sąsiednim Józefosławiu Lidl jest na plecach Biedronki! Walka konkurencyjna trwająca między Lidlem i Biedronką nie może się toczyć kosztem naszego bezpieczeństwa oraz przyrody! Z pewnością nie narzekamy na dostępność sklepów, ale raczej na ich przesyt.  W związku z tym apelujemy i prosimy o NIEWYDAWANIE zgody na zabudowę ww. działek przez inwestora typu Biedronka oraz niezmienianie MPZP dla przedmiotowych działek. 

Jeśli kiedykolwiek wsiadaliście do auta zaparkowanego na betonowej pustyni pod nowym sklepem albo szliście ogołoconą z drzew ulicą, umieraliście z gorąca na placu zabaw albo nawalny deszcz zalał Wam piwnicę, nie powinno Was dziwić, że to z miast płynie impuls do zmian adaptacyjnych wobec kryzysu klimatycznego. Samorządowcy robią ciągle zbyt mało, aby zwiększać odporność naszych miast. Dramatycznym przykładem jest całkowita utrata ich kontroli nad wycinką miejskiej zieleni. Nie wiadomo, czy u jej przyczyn stoi brak narzędzi prawnych, czy woli politycznej. Niekiedy może się wydawać, że o zieleń w miastach najbardziej troszczą się ich mieszkańcy... Jednak pozostajemy bezradni wobec tzw. prywatnych inwestorów, którym miasto bez mrugnięcia okiem daje zgodę na cięcie 100-letnich lip, dębów, klonów, wierzb, jesionów. Nasza bezradność ma drugie dno: chcemy zmian! I to zmian systemowych, które wspomogą naszą troskę o przyszłość na szczeblu lokalnym.   Cieszy nas inicjatywa Ministerstwa Klimatu i Środowiska do walki z nadmierną wycinką drzew i krzewów. Chcemy wykorzystać ten, nomen omen, klimat i - korzystając z zaproszenia Ministerstwa do współpracy - zaproponować kierunek, w którym naszym zdaniem powinny iść zmiany. https://www.gov.pl/web/klimat/walczymy-z-nadmierna-wycinka-drzew-i-krzewow Niechaj nasze podpisy świadczą o poparciu społecznym!

Kurczące się zasoby wody Polesie to jeden z najcenniejszych przyrodniczo obszarów Europy. Jego bogactwo oparte jest na ogromnej różnorodności mokradeł, które mogą funkcjonować dzięki łatwym do naruszenia stosunkom wodnym. Te jednak są zagrożone przez działalność kopalni. Wokół punktów wydobycia powstaje rozległy lej depresji, a na powierzchni grunt zapada się na głębokość kilku metrów, powodując osuszanie sąsiednich terenów. Jest to proces nieodwracalny, którego skutki pogłębiać się będą jeszcze długo po zakończeniu wydobycia.  Wymienione złoża leżą pod strefą Głównego Zbiornika Wód Podziemnych 407, należącego do strategicznych zasobów wodnych kraju. Wpływ wydobycia na wody podziemne i powierzchniowe nie został rzetelnie zbadany, a koncesję wydobywczą dla złoża Ostrów wydano bez zatwierdzonej dokumentacji hydrogeologicznej. Jak wynika z Raportu Oddziaływania na Środowisko, skutkiem wydobycia będzie zmiana brzegów niektórych jezior i powstanie kilkuset hektarów drenujących otoczenie zalewisk. Zwiększenie obszaru wydobycia oznacza także w praktyce odprowadzanie do rzek coraz większych ilości coraz bardziej zasolonych wód kopalnianych - a to właśnie zjawisko było przecież podstawową przyczyną tragicznej katastrofy na Odrze. Niszczenie dzikiej przyrody Złoża, których zaniechanie postulujemy, leżą w obszarze Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Polesie Zachodnie". Na terenie planowanych obszarów wydobywczych lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się Poleski Park Narodowy, liczne rezerwaty przyrody, obszary Natura 2000 oraz inne obszary chronione. Złoże Ostrów położone jest częściowo na terenie Parku Krajobrazowego Pojezierze Łęczyńskie. Na jego terenie leży też torfowiskowy rezerwat "Brzeziczno". Katastrofalny wpływ na klimat Oprócz mozaiki lasów, jezior i wilgotnych łąk, Polesie to bogactwo torfowisk - jednego z najgorzej zachowanych środowisk w Europie. W Polsce osuszyliśmy już 85% tych siedlisk. Torfowiska, oprócz wielkiej wartości przyrodniczej, mają ogromne znaczenie dla zabezpieczania i oczyszczania wody oraz magazynowania CO2. Zachowanie torfowisk jest więc ważne zarówno dla ochrony klimatu, jak i zapobiegania suszom i powodziom. W czasach kryzysu klimatycznego bezpieczeństwo zasobów wodnych i dzika przyroda są o wiele cenniejsze niż pokłady węgla, którego znaczenie w energetyce gwałtownie spada. Nie pozwólmy, żeby te ostatnie lata energetyki węglowej w Polsce wiązały się z nieodwracalną dewastacją cennych przyrodniczo mokradeł, ważnych w łagodzeniu postępującej suszy. Bezpieczeństwo energetyczne Polski nie jest w żaden sposób uzależnione akurat od zasobów złoża Ostrów. Mamy w Polsce inne złoża, które mogą zaspokoić zapotrzebowanie na energię w okresie przejściowym modernizacji energetycznej. Więcej informacji, w tym ekspertyzy dotyczące zagrożeń dla zasobów wody i skutków przyrodniczych znajdziesz na stronie: https://ekolublin.pl/zlozeostrow/ Akcja Demokracja wspiera kampanię zainicjowaną przez Towarzystwo dla Natury i Człowieka.

Ze zdumieniem przeczytaliśmy informację na stronie Zarządu Gospodarowania Nieruchomościami o zaplanowanym na lipiec trzecim koszeniu trawników. W czasie katastrofy klimatycznej i ekologicznej roślinność w mieście ma wyjątkowe znaczenie m.in. dla retencji wody, ochrony przed palącymi upałami, a także ochrony zwierząt, w tym zapylaczy i małych ssaków.  Mamy już dość przykładów, gdy koszona zbyt krótko, przy ziemi trawa zamienia trawniki przed naszymi domami w wypalone słońcem klepiska.

Jesteśmy świadomi, że mokradła są niedoceniane i postrzegane jako tereny mało atrakcyjne, ponieważ większość społeczeństwa nie zna korzyści z nich płynących i nie rozumie ich znaczenia. Chcemy to zmienić! Bez mokradeł nie jesteśmy w stanie utrzymać neutralności klimatycznej ani właściwego poziomu nawodnienia dla rolnictwa. Apelujemy o wsparcie naszych działań na rzecz propagowania walorów mokradeł. Chcemy być dumni z tego, że w naszym mieście ochrona środowiska jest realna, rzeczywista i skupia się na fundamentalnych celach niezbędnych do zachowania dobrostanu przyrody. Nie chcemy, aby przyroda była wykorzystywana przedmiotowo, a przepisy mające służyć jej ochronie były podstawą do działań przeciwnych, to jest degradacji najcenniejszych dla przyrody i klimatu terenów. Liczymy na Państwa zrozumienie i wsparcie w tej niezwykle ważnej sprawie. https://www.facebook.com/profile.php?id=61557033492777

Sąsiadujące z lasami tereny, dotychczas dostępne dla dzikich zwierząt, coraz częściej zajmuje zabudowa mieszkaniowa. Wg GUS w ciągu ostatnich 20 lat teren zabudowy w Polsce wzrósł o 14,3%, a w niektórych województwach nawet powyżej 25%. Powoduje to, że dzikie zwierzęta w poszukiwaniu pokarmu wkraczają na obrzeża ludzkich osad, a szlaki ich wędrówek są przegradzane ogrodzeniami – często zaopatrzonymi w ostre groty. Próby pokonania takich ogrodzeń coraz częściej kończą się dla zwierząt poważnym poranieniem lub powolną śmiercią w ogromnym cierpieniu. W ciągu 10 ostatnich lat ponad 100 łosi zginęło w ten sposób w męczarniach, a problem się nasila. Tylko w 2023 r. 24 łosie, a w tym roku już 13 poniosło śmierć na nielegalnych z punktu widzenia prawa budowlanego płotach. Są to tylko przypadki nagłośnione medialnie! Co istotne, ogrodzenia zakończone ostrymi grotami są nie tylko śmiertelnie niebezpieczne dla zwierząt, ale tworzą także zagrożenie dla ludzi, w tym dzieci! W ostatnich latach media opisywały kilka takich przypadków. Problem dotyczy więc nie tylko dzikich zwierząt, ale ogółu społeczeństwa. Nie spowodowało to jednak, że odpowiednie organy państwowe zajęły się tym problemem. Odbiór społeczny przypadków śmierci łosi na ogrodzeniach jest bardzo negatywny ze względu na drastyczność tego typu zdarzeń i dużą sympatię dla tego zwierzęcia, jego atrakcyjność turystyczną oraz rosnący wśród obywateli brak akceptacji dla cierpienia zwierząt.  Prawo budowlane mówi, że 1) ogrodzenie nie może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt; 2) umieszczanie na ogrodzeniach, na wysokości mniejszej niż 1,8 m, ostro zakończonych elementów, drutu kolczastego, tłuczonego szkła oraz innych podobnych wyrobów i materiałów jest zabronione (§ 41 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dn. 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie). Jednak te przepisy nie są w żaden sposób egzekwowane, a ostro zakończone ogrodzenia nie spełniające tych warunków są powszechnie stosowane co może wskazywać na nagminne łamanie przepisów prawa i brak nadzoru budowlanego. Problemem jest też to, że przypadkach śmierci zwierząt na takich ogrodzeniach nie są wszczynane postępowania wyjaśniające a płoty dalej funkcjonują. Mamy więc do czynienia z „martwym” prawem, którego nikt nie egzekwuje. Tak dalej być nie może!

Uzasadnienie 🌲🌳🌲 Masyw Ślęży i Raduni wypełnia przynajmniej dwa z pięciu kryteriów, świadczących o wyjątkowej wartości uniwersalnej, które stanowią podstawę do wpisania obiektu na listę UNESCO, a mianowicie: 🌳W punkcie III. – stanowi świadectwo tradycji kulturowej lub cywilizacji wciąż żywej lub nieistniejącej 🌳W punkcie V. – jest wybitnym przykładem typu budowli, zespołu architektonicznego, zespołu obiektów techniki lub krajobrazu, który ilustruje znaczący(e) etap(y) w historii ludzkości 🌳W punkcie VI. (uzupełniającym) – jest powiązany w sposób bezpośredni lub materialny z wydarzeniami lub żywymi tradycjami, ideami, wierzeniami, dziełami artystycznymi lub literackimi o wyjątkowym uniwersalnym znaczeniu. Nie ulega wątpliwości, że Masyw Ślęży i Raduni zajmuje także wyjątkowe miejsce w duchowej i kulturowej historii naszego kraju. Jest nie tylko niezwykle bogatym i cennym stanowiskiem archeologicznym, obfitującym w zabytki oraz relikty przeszłości, lecz także istotnym miejscem kultu, zajmującym po dziś dzień wyjątkowe miejsce w sercach wielu ludzi. Wobec powyższego państwo polskie dopuszcza się rażącego zaniedbania, nie tylko poprzez niewykorzystanie okazji, aby promować kulturę i zabytki archeologiczne naszego kraju, lecz także poprzez zezwolenie na prowadzenie wycinek przy użyciu ciężkiego sprzętu na terenie cennym archeologicznie, bez żadnej kontroli. Dodatkowo, prowadzenie wycinek znacząco zmniejsza walory przyrodnicze, turystyczne i rekreacyjne tego obszaru. Ministerstwo Klimatu i Środowiska także nie wywiązuje się też z należytej ochrony walorów przyrodniczych Masywu Ślęży. W tym celu ustanowiono obszar Natura 2000 PLH020040, jednakże, jak stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE, 🌳Polska nie wywiązuje się z obowiązku ochrony terenów Natura. 🌳W istocie rząd dopuszcza, aby na terenach cennych przyrodniczo prowadzona była gospodarka leśna. Warto w tym miejscu odnotować, że gospodarka leśna na terenach chronionych w ramach programu Natura 2000 nie różni się znacząco, jeśli wcale, od gospodarki na terenach niechronionych, co samo w sobie jest skandalem. Należy również zauważyć, że TSUE podważyło sposób tworzenia obowiązujących PULi, jako, że powstają one z pogwałceniem konwencji z Aarhus; jest to szczególnie bulwersujące w przypadku lasów takich jak lasy porastające Masyw Ślęży, będących szczególnym dobrem społeczeństwa. W związku z powyższym, liczę na stanowcze i zdecydowane działania, mające na celu objęcie należytą ochroną Masywu Ślęży i Raduni. PONIŻEJ LISTA UNIKALNYCH I CHRONIONYCH GATUNKÓW, JAKIE WYSTĘPUJĄ NA MASYWIE ŚLĘŻAŃSKIM, KTÓRE MOŻEMY WSPÓLNIE OCALIĆ Do najcenniejszych gatunków roślin należą: - zanokcica północna, paproć naskalna, gatunek związany ze szczelinami skalnymi, gatunek umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski oraz w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin jako narażony na wyginięcie. Od 2014 roku podlega w Polsce ochronie częściowej - lilia złotogłów – objęta w Polsce ochroną ścisłą od 1946 roku, występująca w lasach, jest jedną z najpiękniejszych roślin dziko rosnących w Polsce - porosty (w Polsce objęte ochroną): np. chrobotek leśny, chrobotek reniferowy, płucnica islandzka Masyw Ślęży stanowi ważną ostoję zwierząt - popielica szara - orzesznica leszczynowa - ryjówka górska - nietoperze: mopek zachodni !!!, karlik malutki, borowiec leśny - dzięcioły: dużego, średniego, dzięciołka i czarnego - puchacz - kania ruda - krzyżodziób świerkowy - orzechówka - puszczyk W rezerwacie stwierdzono ponadto kilkadziesiąt gatunków mięczaków, w dużej części charakterystycznych dla dolnoreglowych lasów bukowych, liczne gatunki chrząszczy, w tym rzadkie ryjkowce oraz chronione gatunki biegaczy, 70 gatunków motyli, 100 gatunków skoczogonków i 370 gatunków pająków.

Piastujący funkcje nadleśniczych w tak cennym przyrodniczo miejscu, jakim jest Puszcza Karpacka, nadleśniczowie Włodek i Kopczak wsławili się bezlitosną eksploatacją starodrzewi i lasów o dużym stopniu naturalności. Byli i wciąż są odpowiedzialni za szereg szkodliwych decyzji. Nadleśnictwo Krasiczyn zarządzane przez Przemysława Włodka: 1️⃣ Lider w wycince drzew o wymiarach pomników przyrody. Przez lata nadleśnictwo wycinało setki takich drzew rocznie. Dopiero wprowadzony 1 lutego 2024 roku zakaz wstrzymał ten haniebny proceder. Przez lata widzieliśmy, jak drzewa giganty zamiast być chronione, trafiały pod topór. 2️⃣ Pomimo społecznej presji Nadleśnictwo wycięło buka o obwodzie 443 cm. 3️⃣ Nadleśniczy Włodek kłamał publicznie - obiecał, że znalezione przez aktywistów w wydzieleniach 228b i 238b drzewa o wymiarach pomników przyrody nie zostaną wycięte i obietnicę złamał. 4️⃣ Na terenie tego nadleśnictwa została zdewastowana strefa ochronna orła przedniego. Cięcia objęły 100% powierzchni strefy okresowej, pozyskano ponad 6 tysięcy m3 drewna. Zrywka maszynowa była prowadzona przez strefę ochrony całorocznej. W strefie wykopano rowy odwadniające oraz utwardzono płytami betonowymi fragment drogi. Wbrew prośbom strony społecznej i mimo toczącego się przed Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Rzeszowie postępowania wycinka lasu oraz prace ziemne są kontynuowane. 5️⃣ Nadleśnictwo Krasiczyn marnotrawi publiczne pieniądze, budując za około 4 mln zł leśną “autostradę” Panieński Czub-Bachów, która zamknięta dla zwykłego obywatela służyć będzie przede wszystkim eksploatacji dzikiego, do tej pory trudno dostępnego lasu. 6️⃣ Na terenie pod zarządem Nadleśnictwa Krasiczyn, ale administrowanym przez Ośrodek Hodowli Zwierzyny Nadleśnictwa Bircza aktywiści znaleźli makabryczne nęcisko z truchłem sarny i łani zawieszonymi na drzewie pod amboną kontrolowaną przez pracowników LP - proceder trwał na tyle długo, że poza kośćmi i kawałkami skóry niewiele zostało, a mimo to nikt procederu “nie zauważył”. 7️⃣ Za pomocą kruczków prawnych, wykorzystując błędy urzędników nadleśnictwo odebrało mieszkańcom pensjonat w Hołubli. Piękny, drewniany, świetnie utrzymany budynek z historią, dorobek życia i źródło utrzymania. Następnie wyburzono bacówkę, prace rozbiórkowe wykonała firma pracownika nadleśnictwa. 8️⃣ W 2022 roku, decyzją nadleśniczego zamknięto parze nauczycieli popierających ochronę lasów, jedyny dojazd do domu, nękając strażą leśną, policją i sądem. Dwukrotnie sąd przyznał rację mieszkańcom, uniewinniając ich od zarzutów bezprawnego wjazdu do lasu (w rzeczywistości dojazdu do własnego domu) i stwierdzając, że to nadleśnictwo działało bezprawnie. Nadleśniczy wezwany jako świadek nie stawił się na rozprawie. Upublicznił też, łamiąc RODO, dane wrażliwe na temat mieszkańca. 9️⃣ Nadleśniczy niesłusznie pozwał aktywistów “za wejście na teren objęty zakazem” – jak okazało się przed sądem, nie wydał zarządzenia wprowadzającego ten zakaz. Aktywiści musieli dowodzić swojej niewinności, poświęcając czas i środki finansowe. Kosztami nieuzasadnionego oskarżenia obciążony został Skarb Państwa. Nadleśnictwo Bircza zarządzane przez Zbigniewa Kopczaka: 1️⃣ Nadleśniczy Zbigniew Kopczak unikał dialogu ze stroną społeczną, nie odpowiadał na pisma z prośbą o spotkanie. W wielu przypadkach, szczególnie w czasie konfrontacji z osobami o innym niż on zdaniu, był wulgarny, niekulturalny i wyrażał się w sposób niegodny stanowiska urzędniczego. Używał wyrażeń i wyzwisk urągających powadze Nadleśnictwa, jak i całej instytucji Lasów Państwowych. 2️⃣ Nadleśnictwo Bircza niezasadnie pozywało aktywistów obciążając kosztami sądowymi i kosztami dojazdów ich samych oraz skarb państwa - dwóch z nich zostało oskarżonych o zawieszenie baneru, którego nie zawiesili i zostali uniewinnieni przez sąd. 3️⃣ Nadleśnictwo wielokrotnie niszczyło siedliska chronionych gatunków. Na terenie wydzieleń 174-c i 176-a w wyniku wycinki drzew i zmiany warunków siedliskowych zniszczono siedlisko mchu Widłozęba zielonego. Podobna sytuacja miała miejsce w miejscu w wydzieleniu 176-g. 4️⃣ Niepokoi również siatka powiązań członków rodziny nadleśniczego. W nadleśnictwach Bircza i Krasiczyn zatrudnionych jest po kilka osób z rodziny Kopczaków. Członkowie tej rodziny pracują także w innych okolicznych nadleśnictwach. Linki Nadleśnictwo Krasiczyn: 1️⃣ https://www.facebook.com/dzikiekarpaty/posts/nadle%C5%9Bnictwo-krasiczyn-oszala%C5%82o-chc%C4%85-wyr%C4%85ba%C4%87-w-tym-roku-rekordow%C4%85-ilo%C5%9B%C4%87-drzew-po/3432374857012183/ 2️⃣ https://www.facebook.com/dzikiekarpaty/posts/pfbid0FFWA5C4WMi7QCnFf7BotM8yTK5qYvxgvdRaFir6qzSMwTjtdKkEvd5chv8ev5Fxhl 3️⃣ https://oko.press/nadlesnictwo-krasiczyn-wycinka 4️⃣ https://rzeszow.wyborcza.pl/rzeszow/7,34962,27691448,ekolodzy-lesnicy-niszcza-las-w-poblizu-gniazda-orla-przedniego.html 5️⃣ https://rzeszow.wyborcza.pl/rzeszow/7,34962,30748460,dokad-ta-droga-prowadzi-bedzie-asfalt-aktywisci-pytaja-o-droge.html 6️⃣ https://wyborcza.pl/7,177851,30626900,makabryczne-odkrycie-w-nadlesnictwie-na-necisku-znaleziono.html 7️⃣ https://interwencja.polsatnews.pl/reportaz/2023-08-30/przez-blad-urzednikow-stracili-pensjonat-a-lesnicy-go-rozebrali/ 8️⃣ https://oko.press/nie-moze-dojechac-do-domu-bo-lasy-panstwowe-postawily-szlaban Linki Nadleśnictwo Bircza: 1️⃣ https://fb.watch/r1FM3_GH9o/ https://fb.watch/r1G26LHeLQ/ 4️⃣ https://nowiny24.pl/lasy-pod-opieka-rodziny/ar/5960539