Smog zabija! W całej Polsce rocznie z powodu zanieczyszczonego powietrza umiera 48 tysięcy osób. Problem bezpośrednio powiązany jest z niską emisją – spalaniem węgla, drewna i odpadów w gospodarstwach domowych. Świadczy o tym skrajne nasilenie zjawiska w miesiącach zimowych, czyli w sezonie grzewczym. Władze miast i gmin mogą angażować się w szereg innych działań takich jak edukowanie o zagrożeniach czy też dofinansowywanie wymiany palenisk, wprowadzenie zwolnień podatkowych dla gospodarstw, które przeszły na bardziej przyjazne środowisku sposoby ogrzewania czy też inwestowanie w wprowadzenie centralnego ogrzewania w miejscach gdzie jest to możliwe. Wiele osób w Polsce uważa, że spalanie odpadów jest OK. Odpowiednie służby powinny (straż gminna lub miejska) powinny otrzymać od władz specjalne uprawnienia w zakresie kontroli palenisk na podstawie art. 379 ustawy Prawo ochrony środowiska, a władze powinny monitorować ich realizację. Aby to się stało, potrzebne jest zbudowanie w naszym mieście społeczności, która będzie naciskać w tej sprawie. Pierwszy krok to podpisanie apelu o wprowadzenie najpilniejszych działań. Podobne podjęły już samorządy w różnych miejscach w Polsce. Władze samorządowe na poziomie województwa mogą przyjmować uchwały antysmogowe, które ograniczają emisję szkodliwych substancji powstające podczas ogrzewania domów. Właśnie taką uchwałę przyjął Sejmik Województwa Małopolskiego. Prace nad uchwałami trwają w woj. śląskim i dolnośląskim. Jednak problem smogu występuje w całym kraju i wymaga zaangażowania na wszystkich poziomach administracji. Niezależnie od działań podejmowanych na poziomie państwa i województwa, władze gmin i miast także mogą lepiej chronić swoich mieszkańców przed szkodliwymi zanieczyszczeniami. Nasze postulaty to niezbędne minimum, aby chronić zdrowie i życie. Nie daj się truć ani jeden dzień dłużej. Podpisz i udostępnij apel!

Łódzkie osiedle Stoki położone jest w najwyższym punkcie Łodzi, na Górce Stokowskiej. Zróżnicowana rzeźba terenu i dominująca zieleń w połączeniu z licznymi obszarami objętymi opieką konserwatorską tworzą unikatowy klimat. Wielu mieszkańców żyje tu od urodzenia, tworzyło to osiedle od podstaw. Z inicjatywy mieszkańców powstał park, w którym robili nasadzenia i stadion, który sami usypywali. Stadion po wyremontowaniu ze środków Rady Osiedla przejął MOSiR i wydzierżawił stowarzyszeniu, które zamknęło obiekt dla mieszkańców, realizując odpłatne zajęcia dla ok. 200 dzieci. Obecny dzierżawca nosi się z zamiarem wybudowania na terenach zielonych, pomiędzy chodnikiem a ul. Dębowskiego, Zaruskiego i Giewont, zamkniętej dla siebie hali sportowej o pow. 900 m2 oraz budynku zamieszkania zbiorowego. Środowisko przyrodnicze Obszar zmiany planu, pod względem liczebności gatunków roślin zielnych znajduje się na granicy pomiędzy średnim bogactwem florystycznym od 150 do 250 gatunków/km2 w części wschodniej a obszarem o największym bogactwie florystycznym powyżej 250 gatunków/km2 w zachodniej części terenu. Przy samej granicy obszaru w parku im. M. Zaruskiego odnotowano występowanie rzadkiego gatunku ptaka Puszczyk Strix duco oraz zagrożonego gatunku owada Niżbik diasypogon diadema, co świadczy o korzystnych warunkach środowiska na danym obszarze. Realizacja inwestycji zdaniem ekspertów od środowiska spowoduje zmniejszenie powierzchni terenu retencjonującego wody opadowe i roztopowe, zwiększy się hałas i smog. Co się zmienia w nowym planie zagospodarowania przestrzennego? Zwiększa się obszar możliwej zabudowy (zabetonowania) terenu z obecnych 20% do 35% - czyli aż 1,6 ha będzie mogło zostać zabetonowane, Zmniejsza się powierzchnia biologicznie czynna – dziś wg obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego powierzchnia ta wynosić musi 80% terenu, po zmianie będzie to tylko 65% obszaru, Zwiększają się limity dopuszczalnej wysokości – dziś na tym terenie można postawić obiekt o max. wysokości 6 m – po zmianie planu hala sportowa będzie mogła mieć 15 m wysokości (ok. 5 pięter), zaś pozostałe budynki – 10 m., Wprowadzono także możliwość ogrodzenia terenu, wraz z fragmentem chodnika idącego wzdłuż stadionu od ul. Potokowej do ul. Giewont (obecny plan uniemożliwia stawianie tam ogrodzenia), Wprowadza się na tym terenie możliwość realizacji usług zamieszkania zbiorowego. Opisane zmiany i planowana zabudowa zmierzają do dalszego ograniczania możliwości korzystania przez mieszkańców z tego terenu, jak również prowadzenia wspólnych inicjatyw (np. w ramach budżetu obywatelskiego). Projekt zmiany planu ingeruje w środowisko naturalne, narusza ład przestrzenny na projektowanym obszarze pod pozorem korzyści dla okolicznych mieszkańców. Korzyści takie nie istnieją.

-> Potrzebujemy tramwajów i autobusów dostępnych cenowo dla wszystkich mieszkańców Krakowa -> Potrzebujemy polityki transportowej odpowiadającej na kryzys klimatyczny i zanieczyszczenie powietrza -> Potrzebujemy inwestycji w usługi publiczne zamiast słomianych inwestycji, takich jak Igrzyska Europejskie

Pozyskanie nowych terenów dla przestrzeni publicznych jest niezbędne. W efekcie powstawania parków wzrośnie dbałość o krajobraz miasta, jego piękno, ład przestrzenny, estetyka i walory widokowe. Szczególnie w centrum miasta i wewnątrz osiedli konieczne jest wspieranie inicjatyw lokalnych, poprzez uspokajanie ruchu, wprowadzanie zieleni. Sól od średniowiecza znana jest ze swego zbawiennego działania na drogi oddechowe, równocześnie laryngolodzy polecają solanki jako skuteczny sposób oczyszczania powietrza. Pozyskanie dla miasta terenów "Ogrodnika" umożliwi utworzenie funkcjonalnego miejsca integracji lokalnej społeczności, np. Kluby Rodzica i Centra Aktywności Seniorów. Rokrocznie tracimy 48 tysięcy Polaków z powodu smogu, a osoby chore, słabe bardziej cierpią. Możemy temu przeciwdziałać, TERAZ jest czas, aby wziąć rzeczy w swoje ręce i zostawić po sobie godną spuściznę. Zgodnie z https://naszademokracja.pl/petitions/chcemy-zyc-i-oddychac-krakow: Zanieczyszczenie powietrza pyłem zawieszonym i benzo(a)pirenem ma ogromny wpływ na nasze zdrowie i może przyczynić się do: -chorób układu oddechowego: astmy, raka płuc, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, częstych infekcji dróg oddechowych, -chorób układu krwionośnego: zawału serca, nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, zaburzeń rytmu serca, niewydolności serca, -chorób układu nerwowego: problemów z pamięcią i koncentracją, wyższego poziomu niepokoju, stanów depresyjnych, -zmian anatomicznych w mózgu, choroby Alzhaimera, przyspieszonego starzenia układu nerwowego, udaru mózgu, -chorób układu rozrodczego: bezpłodności, przedwczesnego porodu, obumarcia płodu.

Uznanie rozwoju komunikacji miejskiej: Obecnie taki priorytet mają inwestycje drogowe takie jak budowa ronda na ul. Zjednoczenia wraz z budową ul. Aglomeracyjnej do ul. Gen. Jarosława Dąbrowskiego, przebudowa ul. Lisiej i Węglowej, Przebudowa skrzyżowania ul. Generała Jarosława Dąbrowskiego i Aglomeracyjnej. Objazd przez ul. Stefana Batorego i Jana z Kolna, Przebudowa ronda na ul. Stefana Batorego, Dworcowa, Jana z Kolna i Aglomeracyjna wraz z przebudową ul. Dworcowej, której koszt może znacząco przekroczyć miliony złotych. Skierowanie tych pieniędzy na rozwój komunikacji miejskiej umożliwiłoby rozwój sieci autobusów i przyniosłoby o wiele lepsze efekty dla poprawy jakości powietrza niż budowa jednego tylko odcinka drogi. Apelujemy więc o zmianę priorytetów w wydatkach transportowych. 2. Skupienie się na jak najlepszym wykorzystaniu planowanej sieci Komunikacji Miejskiej: Aby tak się stało, Komunikacja Miejska musi stać się elementem całego systemu zrównoważonego transportu i już dziś musimy przewidzieć, jak będą ją uzupełniać, busy, rowery, rower miejski, wypożyczalnie rowerowe oraz parkingi. Apelujemy, by nie zmarnować szansy. 3. Przyspieszenie rozwoju transportu rowerowego: Wciąż jednak na wielu trasach w mieście, nawet w jego centrum, poruszanie się rowerem jest niebezpieczne, co zniechęca wiele osób, do korzystania z tej, najtańszej i najzdrowszej, formy poruszania się po Zielonej Górze. Apelujemy, by zmianę tego stanu rzeczy uznać za priorytet. Warto, bo każdy kierowca, który przesiądzie się na rower, oznacza jeden samochód mniej na ulicach. Miasta, w których dobrze się żyje, to na ogół także miasta, w których dobrze się oddycha. Jest tak dlatego, że dbałość o jakość życia w mieście oznacza dbałość o jakość powietrza. A nieodłącznym elementem dobrego życia jest sprawna komunikacja publiczna, rozwijanie zrównoważonego transportu, docenianie potrzeb pieszych oraz dbałość o tereny zielone. W Zielonej Górze transport odpowiada za około 17 proc. wiszących w powietrzu pyłów, emisję ze źródeł energetycznych w okresie poza grzewczym nakłada się emisja ze źródeł komunikacyjnych, z kolei o większej aktywności w okresie letnim. I ponad 75 proc. znajdującego się w nim dwutlenku azotu. Jeżeli chcemy, by powietrze w naszym mieście było czyste, musimy działać wielotorowo. Przede wszystkim musimy zlikwidować emisję z domowych pieców, kotłów i kominków oraz przemysł. Ale równolegle ograniczać emisję zanieczyszczeń komunikacyjnych. Powinniśmy zatem rozwijać transport zbiorowy oraz wspierać wszystkie alternatywne wobec samochodu formy przemieszczanie się po mieście. A także wdrażać rozwiązania, które ograniczą codzienny napływ do miasta tysięcy samochodów i busów. Apelujemy dziś nie bez powodu. Powodem jest to, że pierwszym krokiem do wprowadzenia powyższych zmian oraz sygnałem nowych priorytetów miejskiej polityki, może być przeprowadzenie proponowanych przez Zarząd Infrastruktury Komunalnej i Transportu zmian w organizacji ruchu w centrum miasta. Zmiany te nie tylko dają priorytet komunikacji miejskiej, ale pozwolą też na odzyskanie dużej części centrum miasta dla pieszych oraz mieszkańców Starego Miasta, które obecnie jest każdego dnia miejscem docelowym dla tysięcy samochodów.