Kilkukilometrowe korki spowodowane zmianą organizacji ruchu w okresie budowy, wydłużony czas dojazdu do pracy czy szkoły, zwiększona eksploatacja samochodów i zanieczyszczenie powietrza to teraz przykra codzienność mieszkańców naszego miasta. Już wkrótce rozpocznie się też sezon turystyczny, nasze miasto odwiedzać będzie coraz więcej osób. Szukamy najlepszych dostępnych rozwiązań. Darmowa komunikacja na czas budowy wiaduktu będzie ulgą dla mieszkańców miasta i dla goszczących tu turystów. Doświadczenia innych miast w Polsce, które zdecydowały się na wprowadzenie takiego rozwiązania, są wyłącznie pozytywne. Najnowsze badania wskazują, że nawet kilkuprocentowy wzrost liczby mieszkańców zamieniających przejazdy samochodem na przejazdy komunikacją miejską w znaczący sposób wpływają na zmniejszenie natężenia ruchu i rozładowanie korków drogowych. Eksperci są zgodni w opinii, że takie rozwiązania są szczególnie korzystne do wprowadzenia w mniejszych miejscowościach. Do miast z bezpłatną komunikacją porównywalnych do Ostródy pod względem liczby mieszkańców zaliczają się m.in. Żory, Nysa, Kościerzyna, Legionowo, Lubin. Zdajemy sobie sprawę z obciążenia budżetu związanego z brakiem wpływów ze sprzedaży biletów w okresie wprowadzenia bezpłatnych przejazdów. Pragniemy zauważyć jednak, że darmowa komunikacja znacząco obniża szereg innych kosztów ponoszonych przez Miasto – mniejsza eksploatacja dróg bezpośrednio wpływa na zmniejszenie miejskich wydatków na ich naprawę oraz budowę, zlikwidowane zostają koszty związane z systemem biletowym (druk, kontrola), obniżenie zanieczyszczenia powietrza i negatywnych skutków ruchu samochodowego to oszczędności w ramach ochrony zdrowia Mieszkańców. Darmowe przejazdy niosą również walor edukacyjny - pomogłyby mieszkańcom zapoznać się z usługami Zakładu Komunikacji Miejskiej i podjąć decyzję o regularnym korzystaniu z tego środka transportu w przyszłości. W związku z wymienionymi wyżej korzyściami, prosimy Państwa o wsparcie naszej inicjatywy w sprawie bezpłatnej komunikacji w Ostródzie na okres budowy wiaduktu. Liczymy na pozytywne rozpatrzenie naszego apelu, ponieważ zarówno Państwu, jak i nam zależy na wprowadzaniu rozwiązań służących dobru Mieszkańców Ostródy. Z poważaniem, Stowarzyszenie Inicjatyw Możliwych RzeczJasna oraz popierający ten apel Mieszkańcy

Uważamy, że rozpoczęcie inwestycji, jaką jest masowe wycinanie drzew w rejonie dworca Opole-Wschód przed wydaniem ostatecznej decyzji przez Generalna Dyrekcję Ochrony Środowiska stanowi rażące naruszenie procedur. Uważamy to za demonstrację siły oraz świadomy akt antagonizowania społeczeństwa. Podajemy w wątpliwość zasadność przekazania zarządzania zielenią w mieście do Miejskiego Zarządu Dróg. Samą zmianę nazwy na Miejski Zarząd Dróg i Zieleni uważamy za drwinę. Obywatele mają prawo do współdecydowania o miejscu swojego życia. Naruszanie procedur prawnych oraz społecznych zasad partnerstwa jest procederem niedemokratycznym. Domagamy się rzetelnych konsultacji społecznych w sprawach rozwoju miasta, w tym zieleni miejskiej. Wzywamy do zrównoważonego rozwoju miasta, społecznego, gospodarczego i przyrodniczego. Preferencje tylko dla rozwoju gospodarczego, jak wskazują doświadczenia krajów zachodnich, prowadzą do upadku miasta. Domagamy się zmiany polityki zarządzania miastem i nadania odpowiednio wysokiej rangi również rozwojowi społecznemu i przyrodniczemu. Chcemy rzetelnej i transparentnej informacji. Na zakończenie oświadczamy, że język używany przez przedstawicieli Urzędu Miasta Opole w dyskusji na temat spraw dotyczących miasta jest wysoce niewłaściwy, obciążający ekologów i inne grupy aktywistów za niepowodzenia ratusza. Oświadczamy, że jako obywatele mamy prawo do wyrażania swoich przekonań, nawet wtedy, gdy są niezgodne z opiniami władz. Jako ekolodzy posiadamy wiedzę, którą możemy służyć ku powszechnemu dobru Wszelkie próby poniżania i dyskredytacji podlegają procedurom prawnym, które możemy wykorzystać.

Zgodnie z ustawą „Za życiem”, dzieciom przysługuje nielimitowana liczba pieluchomajtek oraz refundacja w wysokości 1,50 zł za sztukę [3]. A przecież nie przestajemy załatwiać potrzeb fizjologicznych po 18 roku życia. Miesięczny dochód osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji to 153 zł zasiłku pielęgnacyjnego oraz 840 zł brutto renty socjalnej. Wielu z tych ludzi na zmianę pieluch po prostu nie stać. Pensjonariusze domów opieki i starsze, schorowane osoby pozbawione wsparcia rodziny skazane są przez to na cierpienie i upokorzenia. Zadbajmy o jakość życia i godność tych, którzy sami nie upomną się o swoje prawa. [1] Koszt zakupu jednej sztuki pieluchomajtek to ok. 2,80 zł. [2] Regulacje prawne: art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz.U. nr 122, poz. 696, z późn. zm.) oraz Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 grudnia 2013 r. w sprawie wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie. [3] Art. 18, pkt 1 ustawy z dn. 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”.

W Polsce zarobki są zbyt niskie i często niewystarczające na utrzymanie rodziny. Fundusz socjalny jest istotnym wsparciem dla pracowników i ich rodzin. Stan finansów publicznych oraz dobra kondycja przedsiębiorstw pozwalają na podjęcie takiej decyzji. Zamrożenie, w stosunku do obowiązującego prawa, odpisu od 6-ciu lat powoduje jego zmniejszenie na jednego pracownika o kwotę 851,25 zł. W skali całego zakładu pracy daje to bardzo duże kwoty, o które zmniejsza się fundusz wsparcia dla pracowników. W przypadku zakładowego fundusz świadczeń socjalnych, z którego finansowane są różnego rodzaju wsparcia dla pracowników, wysokość odpisu na jednego pracownika nie ulegnie zmianie i będzie wynosić 1185,66 zł zamiast 1434 zł. Oczekujemy pełnego odmrożenia odpisu na ZFŚS.

Instytucje publiczne powinny naszym zdaniem stanowić wzór dla działających na rynku firm prywatnych. Mają one 40% udziału w rynku ochrony i 60% usług sprzątania. Od ich postawy zależą standardy, którymi kierują się później wszyscy poważniejsi gracze w tych branżach. Dominacja „kryterium niskiej ceny” skutkowała do tej pory m.in. niskimi płacami oraz niestabilnością zatrudnienia we wspomnianych sektorach. W ostatnich latach media pełne były doniesień o ochroniarzach i sprzątaczkach wypracowujących długie nadgodziny w publicznych instytucjach (w tym w sądach), by związać koniec z końcem. Nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych dała zamawiającym możliwości wykorzystywania narzędzi, służących walce z patologiami na rynku pracy. Publiczne przetargi nie tylko powinny wspierać płacenie godnej płacy za wykonywaną przez zamawiających pracę, ale również promować stabilne zatrudnienie na umowę o pracę oraz zatrudnianie osób z grup zagrożonych wykluczeniem społecznym (np. długotrwale bezrobotnych czy z niepełnosprawnością). Pełen spis interwencji, podjętych w sądach przez Fundację CentrumCSR.PL oraz NSZZ „Solidarność: http://www.monitoringzzp.pl/wraz-z-nszz-solidarnosc-interweniujemy-w-ministerstwie-sprawiedliwosci/ Zdj. Adrian Grycuk na licencji CC BY-SA 3.0 pl (https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Gmach_Ministerstwa_Sprawiedliwo%C5%9Bci_widziany_z_placu_Na_Rozdro%C5%BCu.JPG)

Sprawa osób chorych na SMA jest niezwykle ważna, ponieważ dotyczy życia i zdrowia tysięcy ludzi w Polsce, zarówno dzieci, jak i dorosłych. Rdzeniowy zanik mięśni to choroba, która postępuje szybko i bez odpowiedniego leczenia prowadzi do poważnej niepełnosprawności, a w wielu przypadkach nawet do przedwczesnej śmierci. Bez dostępu do nowoczesnych terapii, osoby z SMA tracą szansę na zahamowanie postępu choroby, co może skutkować utratą podstawowych funkcji życiowych, takich jak oddychanie czy poruszanie się. Tylko szybkie wdrożenie odpowiedniego leczenia może znacząco poprawić ich jakość życia i dać im szansę na dłuższe i zdrowsze życie. Ponadto, wsparcie dla rodzin chorych na SMA jest kluczowe, ponieważ to na nich spoczywa ogromna odpowiedzialność za codzienną opiekę. Bez odpowiedniej pomocy ze strony państwa, rodziny te często borykają się z ogromnym stresem, wyczerpaniem i trudnościami finansowymi, co dodatkowo pogarsza sytuację chorych. Rozwiązanie tej sprawy w sposób, który postulujemy, jest ważne nie tylko dla chorych i ich rodzin, ale także dla całego społeczeństwa. Jest to kwestia solidarności, sprawiedliwości i poszanowania prawa do godnego życia dla każdego obywatela, niezależnie od jego stanu zdrowia. Państwo ma obowiązek zapewnić, że każdy, kto zmaga się z tak ciężką chorobą, otrzyma wsparcie i pomoc, której potrzebuje, aby móc normalnie funkcjonować. Zajęcie się tą sprawą i wdrożenie odpowiednich rozwiązań to nie tylko kwestia moralna, ale także inwestycja w przyszłość – w zdrowie i życie tych, którzy mogą wnieść cenny wkład w społeczeństwo, jeśli tylko dostaną szansę na walkę z chorobą.

Dla mieszkańców rejonu ul. Jana Olbrachta, blisko krańca linii 190 (ulice Znana, Sowińskiego, Krępowieckiego, Antka Rozpylacza, etc.), autobusy 190 i 129 spełniają m.in. funkcję dojazdu do stacji metra Księcia Janusza. Niestety, w przeciwieństwie do pełniącej niegdyś tę rolę linii 201, zatrzymują się dopiero po skręcie w ul. Górczewską, znacznie wydłużając tym samym czas dojazdu do metra. Przed tym skrętem, przy samym wejściu do metra, jest wprawdzie przystanek Metro Księcia Janusza 04, ale funkcjonuje jedynie dla linii 197. Ze względu na czerwone światło autobusy 190 i 129 i tak zatrzymują się w rejonie tego przystanku mniej więcej w połowie przypadków, jednak nie wypuszczają pasażerów, którzy często wyrażają chęć wcześniejszego dostania się do metra wciskając przyciski otwierania drzwi. Niestety muszą czekać aż autobus skręci i zatrzyma się na przystanku Metro Księcia Janusza 01, z którego jest także nieznacznie dalej do obu wejść do metra. Pracownik ZTM tak uzasadnił odmowę uruchomienia tego dodatkowego przystanku: "(...) przystanki METRO KSIĘCIA JANUSZA 04 oraz 01 znajdują się w odległości 130 m od siebie. Dwukrotne zatrzymanie autobusu na tak krótkim odcinku stanowiłoby niezasadne wydłużenie czasu podróży dla pasażerów podróżujących linią 190 z ul. Jana Olbrachta na dłuższym odcinku. Jednocześnie, z uwagi na to, że przystanek 01 także znajduje się w pobliżu wejścia do stacji metra, pasażerowie przesiadający się do metra nie odnotują z tego tytułu równie znaczącej straty czasowej." Odpowiedź ta nie odzwierciedla stanu faktycznego. Pasażerowie przesiadający się do metra - a w godzinach szczytu jest ich zdecydowana większość - doświadczają znaczącej straty czasowej: na wydłużony dojazd do przystanku 01, oczekiwanie na zielone światło czy dłuższą drogę do wejścia do metra. Co więcej, na trasie 190 przystanki Metro Młynów 01 i 05 dzieli niewiele więcej, bo 190 m, a ich funkcjonowanie tak blisko siebie może być wytłumaczone wyłącznie wygodą mieszkańców. Dlaczego tego komfortu odmawia się mieszkańcom innego rejonu warszawskiej Woli? Proszę o poparcie petycji.

Dla nas liczy się każde ludzkie życie, które możemy uratować dzięki szybkiej i niebiurokratycznej pomocy. Dlatego działajmy. Stając bezczynnie, nie pokonamy wroga, jakim jest wojna wywołana przez nieudolne rządy państw.

Honourable Commissioners, The war in Ukraine has triggered a humanitarian crisis. An estimated Two million Ukrainian refugees have already arrived in the EU amid the illegal Russian invasion, the vast majority of them in Poland. In response to that, in their official accounts, the representatives of the Polish government stress that aid is coordinated, financed and managed in Poland from the national level and that public national authorities are at the forefront of the health crisis management. This is simply not true! Many Polish NGOs, looking from the perspective of helping at Polish border crossings, railway stations and night shelters for the past two weeks; can say only one thing: it is the people of Poland and the Ukrainian community that live here, supported by NGOs, who all rushed to help those fleeing the illegal war in Ukraine. Polish NGOs mobilized all possible resources and are the ones providing direct humanitarian aid at the border, in the warzone and inside Polish cities and villages and NOT the Polish Government! The Polish NGOs were the ones who created the first reception and information points, provide medical care, psychological support, legal assistance, interpretation service, as well as arranging accommodation, childcare services, organised logistics to bring help in the warzone and bring the refugees from the eastern UE border to housing inside Poland, providing basic material assistance like food and clothing. Thousands of volunteers assist, non-stop, 24 hours a day, making the most of their private resources. This cannot go on for long, especially in the absence of sufficient (truthfully zero) help from the Polish national authorities. The resources of private people and NGOs will soon be exhausted. This will not only be disastrous for the refugees affected by the tragedy of war but could also threaten the existence of NGOs and private people who open their hearts to help. We are grateful for the EU introducing a robust package of legislative and operational changes to mitigate the humanitarian emergency that currently impacts the Ukrainian crisis in the EU countries receiving refugees[1]. We noticed, however, that the above-mentioned mechanisms fall mostly under shared management. In addition, we observe that the Polish Managing Authorities (regional and national public authorities) aim now at constructing projects (national or regional crisis ‘shields’) where solely the public authorities would become beneficiaries. In the light of the recently attempted to vote legislation (losing by one vote), which would guarantee impunity to the officials for their actions during Ukraine's war[2], we are concerned about possible frauds in money management, caused by the Polish states’ national authorities. This is why we see a serious need to increase the channelling of EU funds to the Polish NGOs directly[3], following the example of mechanisms of direct access to funds provided for in the Citizens, Equality, Rights and Values Programme (CERV). A straightforward procedure is necessary for the Polish NGOs to obtain access to financing to develop tailor-made solutions for the short and long-term integration of refugees through projects in education, employment, social inclusion and care. Last but not least, we have not found any adequate call for proposals for direct grants[4]. Please advise whether we can expect any call for proposals dedicated to NGOs concerning refugees’ integration shortly. Polish NGOs are willing to work hand in hand with the Polish municipalities and local authorities of the ground level to flexibly respond to the rapidly emerging needs during this crisis and thereby to help the most affected. For this to happen the NGOs need to be allowed to co-manage the whole process, become guaranteed beneficiaries or be integrated into an umbrella project. Looking forward to your assistance and quick reply. Yours sincerely, 1. Akcja Demokracja 2. Association Défense de la Démocratie en Pologne (ADDP) 3. Centrum Praw Kobiet (Women’s Rights Centre) 4. Democracy is OK DOK 5. Dziewuchy Berlin 6. DziewuChy Szwajcaria 7. Edukacja w Działaniu (Education in Action) 8. Forum Darczyńców w Polsce 9. Fundacja Autonomia (Autonomy Foundation) 10. Fundacja Cicha Tęcza 11. Fundacja Instytut Spraw Społecznych (Institute for Social Affairs Foundation) 12. Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana 13. Fundacja Ogólnopolski Strajk Kobiet (Polish Women’s Strike Foundation) 14. Fundacja Otwarty Dialog (Open Dialogue Foundation) 15. Kongres Świeckości 16. Fundacja Znak 17. Inicjatywa #WolneSądy 18. Instytut Spraw Publicznych ((Institute of Public Affairs) 19. Kampania Przeciw Homofobii (Campaign Against Homophobia) 20. Komitet Obrony Demokracji 21. Love Does Not Exclude Association (Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza) 22. Manifest Wolnej Polki 23. Matki na granice 24. Obywatele RP 25. Otwarta Rzeczpospolita - Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii (Open Republic – Association against Anti-Semitism and Xenophobia) 26. Polish Humanitarian Action (PAH) 27. Polonijna Rada Kobiet+ (International Council of Polish Women+) 28. Pro Femina Association 29. Regionalny Kongres Kobiet w Szczecinie 30. Rok Kobiet 31. Równik Praw 32. Różowa Skrzyneczka 33. Stowarzyszenie Adwokackie Defensor Iuris 34. Stowarzyszenie Dolnośląski Kongres Kobiet 35. Stowarzyszenie Klucz 36. Stowarzyszenie Kongres Świeckości 37. Stowarzyszenie Sędziów Polskich “IUSTITIA” 38. Strajk Kobiet Berlin (FeminiBerlin Polska) 39. The Federation for Women and Family Planning (Federa) 40. Wioska Kobiet (Szwajcaria) 41. Women of Film Association Contact: [email protected]

Przez taką zmianę przepisów wielu młodych nauczycieli nie będzie mogło wykonywać swojej pracy mimo posiadania odpowiednich kwalifikacji. Uderza to zarówno w nich, jak i dyrektorów szkół muzycznych oraz jakość edukacji muzycznej w Polsce.

-> Potrzebujemy tramwajów i autobusów dostępnych cenowo dla wszystkich mieszkańców Krakowa -> Potrzebujemy polityki transportowej odpowiadającej na kryzys klimatyczny i zanieczyszczenie powietrza -> Potrzebujemy inwestycji w usługi publiczne zamiast słomianych inwestycji, takich jak Igrzyska Europejskie

Petycja dotyczy problemów osób niepełnosprawnych z otrzymaniem odpowiedniego stopnia niepełnosprawności, przynależnej w związku z określonym rodzajem niepełnosprawności. Osoby które powinny mieć umiarkowany stopień, nie dostają w ogóle niepełnosprawności i muszą potem walczyć sądownie, aby uzyskać chociaż lekki stopień. Obecnie na komisjach zabiera się nawet umiarkowany stopień niepełnosprawności, bo ,,niepełnosprawny sam siada na krześle”… Nie bierze się pod uwagę tego, co dzieje się w środku organizmu. Nawet dzieci z chorobami genetycznymi uważane są a zdrowe i samodzielne. Małe dziecko z cukrzycą uznaje się na komisji lekarskiej za samodzielne - zdolne do samodzielnego podania sobie odpowiedniej ilości insuliny i odpowiedniego skomponowania dietetycznego posiłku. Opiekun nie otrzymuje wówczas zasiłku opiekuńczego lub pielęgnacyjnego, mimo że zdrowie i życie dziecka jest zagrożone. Oczywiście otrzymane do tej pory renty i stopnie niepełnosprawności powinny już zostać bez zmian .